Celem badania była weryfikacja autorskiej Skali Preferencji Modelu Wychowania Dziecka według typologii Hansa Sanera, narzędzia skonstruowanego na potrzeby dalszych badań. Badanie miało charakter pilotażowy i zostało przeprowadzone na wybranej grupie studentów Wydziału Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku. Łącznie próba liczyła 141 osób, jednak finalnie do analizy zakwalifikowano kwestionariusze wypełnione przez 134 respondentów. Wśród ankietowanych 92% stanowiły kobiety. Jednocześnie dominowały osoby studiujące na pierwszym i trzecim roku studiów dziennych (43%). Zgodnie z deklaracjami badanych większość chciałaby pracować w zawodzie zgodnie z wykształceniem (76%), jednak co dziesiąta osoba nie miała jeszcze sprecyzowanych planów zawodowych. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że ponad połowa respondentów (65,5%) wyraziła preferencje dla modelu równości (model II); 9% akceptowało model samowychowania (model III), a 3% – model I, czyli czym dziecko „jeszcze nie jest”. Jednocześnie okazało się, że co piąty ankietowany popierał w takim samym stopniu model II i III. Pozostali ankietowani jednakowo akceptowali kombinację modelu I i II oraz I i III lub wszystkich trzech możliwości. Ponadto analiza zgromadzonego materiału pozwoliła potwierdzić trafność i rzetelność Skali Preferencji Modelu Wychowania Dziecka jako narzędzia badawczego.