W badaniu wzięło udział 100 uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną oraz 100 rodziców dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Badani uczniowie uczęszczali do szkół specjalnych w województwie łódzkim. Jeśli chodzi o czas korzystania z komputera przez osoby niepełnosprawne, to jest on podobny jak w populacji generalnej. W dni nauki szkolnej badani używali komputera średnio przez 2,8 godziny, a w dni wolne od nauki przez 4,1 godziny. Zróżnicowanie w zakresie dostępu do technologii komputerowej i umiejętności (TIK) okazało się większe niż w populacji generalnej, pod względem zarówno porównań międzygrupowych, jak i wewnątrzgrupowych. 80% uczniów niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu lekkim twierdziło, że rodzice w ogóle nie uczestniczą w aktywności komputerowej młodzieży – w postaci wspólnego spędzania czasu przy komputerze, biernego nadzoru albo egzekwowania norm korzystania z komputera. 65% respondentów wyznało, że przynajmniej raz w życiu zetknęli się z nieprzyjemną sytuacją w internecie albo poprzez telefon komórkowy, najczęściej w postaci nieprzyjemnego SMS-a (43% wskazań). 53% uczniów zadeklarowało, że przynajmniej raz byli sprawcami przemocy komputerowej albo przez telefon komórkowy. Nieprzyjemny dla odbiorcy SMS wysłało przynajmniej raz 34% badanych. Blisko 20% uczniów niepełnosprawnych intelektualnie było sprawcami cyberbullyingu (w populacji generalnej odsetek sprawców tej formy przemocy wniósł 12,67%). 15% niepełnosprawnych było ofiarami agresji elektronicznej.