Celem badania była diagnoza aktywności generatywnej rodziców oraz odpowiedź na pytanie: jak rodzice i ich dorastające dzieci spostrzegają relacje emocjonalne istniejące między nimi. Do zebrania materiału badawczego posłużono się Skalą Generatywności w wersji dla rodziców (SG-r) i dorastających (SG-d), Semistrukturalizowanym Wypracowaniem do badania form generatywności oraz Testem Stosunków Rodzinnych E. Bene i J. Anthony’ego. W badaniu wzięły udział łącznie 163 osoby, które tworzyły 61 rodzin. Kryterium doboru stanowił kondycja rodziny (pełna) oraz wiek respondentów (rodzice w wieku średniej dorosłości oraz dzieci w wieku dorastania). W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że ponad połowa ankietowanych w wieku średniej dorosłości przejawiała zachowania charakterystyczne dla wysokiego poziomu generatywności. Wykazano, że stopień generatywności istotnie różnicował dorosłych respondentów. Okazało się, że kobiety w większym stopniu niż mężczyźni przejawiali zainteresowanie dorastającymi dziećmi oraz akceptowały ich dążenia do samodzielności. Ustalono również, że rodzice dziewcząt osiągali wyższy stopień nasilenia generatywności niż rodzice chłopców.