Celem badania była odpowiedź na pytanie, czy uczniowie postrzegani przez nauczycieli jako nadpobudliwi różnią się od rówieśników poczuciem umiejscowienia kontroli. Do zebrania materiału badawczego posłużono się Skalą I-E do Badania Poczucia Umiejscowienia Kontroli u Dzieci (CNSIE) S. Nowickiego i B.R. Strickland oraz ankietą opracowaną na podstawie DSM-IV. Badaniem objęto 180 osób, w tym 90 uczniów postrzeganych przez nauczycieli jako nadpobudliwi psychoruchowo oraz grupa kontrolna, której dobór uwzględniał adekwatność płci oraz wieku badanych. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że w grupie kontrolnej niektóre zachowania występowały częściej niż w grupie badanej. Zgodnie z uzyskanymi odpowiedziami badanych nauczycieli w grupie kontrolnej częściej obserwowano m.in.: trudności w pozostawaniu na miejscu, rozpraszanie się, trudności w czekaniu czy problemy w koncentrowaniu uwagi. Odnotowano również, że wśród dzieci wytypowanych do grupy badawczej dominowali chłopcy: 69 chłopców i 21 dziewczynek (zaistniała przewaga odpowiadała proporcji podawanej w literaturze, tj. 4:1). Ponadto nie potwierdzono w pełni założenia o istnieniu zależności między postrzeganiem nadpobudliwości a poczuciem umiejscowienia kontroli na zewnątrz (korelację zaobserwowano jedynie w grupie uczniów 12-letnich).