Przedmiotem badań było zażywanie substancji psychoaktywnych przez studentów uczelni wyższych w Warszawie. W badaniu wykorzystano ankietę Światowej Organizacji Zdrowia adaptowaną przez A. Zielińskiego, wywiady przeprowadzili ankieterzy. Badanie objęło 701 studentów z 11 warszawskich uczelni (próbki miały charakter udziałowy): Uniwersytetu Warszawskiego (135), SGGW (60), Politechniki Warszawskiej (135), SGPiS (60), Akademii Muzycznej (30), WSPS (60), Akademii Medycznej (20), ATK (30), AWF (61), PWST (60) i ASP (50). Struktura próby wyglądała następująco: 51% kobiet, 49% mężczyzn; 3% osób w wieku 15-19 lat, 36% w wieku 20-21 lat, 27% w wieku 22-23 lat, 24% w wieku 24-25 lat, 7% w wieku 26-27 lat, 3% w wieku 28-40 lat; miejsce urodzenia wieś – 10%, miasteczko do 10 tys. – 9%, miasto 10-50 tys. – 20%, miasto 60-200 tys. – 18%, miasto powyżej 200 tys. – 44%; miejsce stałego zamieszkania w Warszawie – 38%, poza Warszawą – 62%; pierwszy rok studiów – 27%, drugi – 27%, trzeci – 16%, czwarty – 14%, piąty – 16%, szósty – trzy osoby. Wyniki ankiety ukazały duże rozmiary konsumpcji papierosów, alkoholu, marihuany i środków uspokajających u studentów. Choć charakter próbek nie pozwalał na formułowanie ogólnych wniosków na temat sytuacji epidemiologicznej w każdej ze szkół wyższych, porównanie wskazało mniej więcej na podobny poziom rozprzestrzenienia środków psychoaktywnych wśród studentów. W szkołach artystycznych zanotowano najwyższe wskaźniki poliksykomanii, a w szkołach rolniczych najmniejsze. Poliksykomanię oszacowano przy ostrych kryteriach na 6%. Narkotyki takie jak marihuana, haszysz i amfetamina już są lub mogą stać się elementem podkultury studenckiej – zdaniem studentów dostęp do nich jest łatwy a skala stosowania tych środków jest według sporej części wysoka. Wśród zmiennych różnicujących używanie środków psychoaktywnych można wyróżnić: płeć (kobiety rzadziej paliły, piły, paliły marihuanę/haszysz i rzadziej wpadały w poliksykomanię, choć częściej stosowały środki uspokajające) oraz wiek (młodsi respondenci rzadziej stosowali środki psychoaktywne i wpadali w poliksykomanię). Dalszych analiz i wyjaśnienia wymaga rola miejsca urodzenia – urodzeni na wsi i w małych miasteczkach znacznie rzadziej sięgali po środki wszystkich typów z wyjątkiem środków uspokajających, których stosowania nie różnicowało miejsce urodzenia. Można to tłumaczyć odmiennym stosunkiem do studiów, środkami finansowymi, różnicami kulturowymi.