Celem badania była weryfikacja następujących hipotez: 1. Wpływy najbliższego środowiska, w którym wzrastała i przebywa badana kształtują jej emocjonalny stosunek do macierzyństwa. 2) Stosunek emocjonalny do macierzyństwa kształtuje się ostatecznie pomiędzy 15-16 a 18-19 rokiem życia. Badaniem objęto 270 dziewcząt z trzech środowisk: wielkiego miasta (Kraków, N = 90), małego miasteczka (Bochnia, N = 90) oraz ze wsi (podbocheńskie wsie, N = 90). Respondentki podzielono dodatkowo na trzy grupy wiekowe, liczące po 30 osób: 12-13 lat, 15-16 lat oraz 18-19 lat. Do zebrania materiału posłużono się sondażem diagnostycznym z wykorzystaniem Kwestionariusza Obaw. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że na przełomie okresów preadolescencji i wczesnej adolescencji znaczny odsetek dziewcząt (Bochnia – 70%, Kraków – 63,3%) nie obawiał się macierzyństwa. Ustalono, że umiarkowane lęki i obawy związane z macierzyństwem dotyczyły 23,3% uczennic ze środowiska małomiasteczkowego oraz 16,7% ze środowiska wiejskiego. Wśród starszych respondentek (18-19 lat) odnotowano brak lęków i obaw u 43,3% dziewcząt z Krakowa, 66,7% z Bochni oraz 60% dziewcząt wiejskich. Natomiast najwyższy odsetek ankietowanych odczuwających lęk i obawy związane z macierzyństwem w tej grupie wiekowej zaobserwowano u krakowianek (46,7%).