Przedmiotem badania był mobbing występujący w nauczycielskim środowisku pracy. Łącznie w badaniu wzięło udział 1098 polskich nauczycieli ze 120 placówek oświatowo-wychowawczych (przedszkoli, szkół podstawowych, gimnazjów, szkół ponadgimnazjalnych, zasadniczych szkół zawodowych, szkół policealnych, młodzieżowych ośrodków wychowawczych, specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych). Badaniem objęto następujące miasta: Bydgoszcz, Warszawę, Wrocław, Gdańsk i Lublin. W badaniu wzięło udział 86% kobiet. Do pomiaru badawczego wykorzystano polską wersję kwestionariusza The Negative Acts Questionnaire (NAQ) autorstwa m.in. Einarsena. Analiza wyników badania wykazała związek pomiędzy przemocą doświadczaną u nauczycieli a ich zdrowiem psychicznym i zadowoleniem z pracy. Ponadto okazało się, że 85,7% ankietowanych nie doświadczyło mobbingu w pracy. 8,7% przyznało się do rzadkich oznak takiego traktowania podczas wykonywania pracy. Do najczęstszych źródeł tej formy przemocy zaliczano przełożonych (79,9%) oraz współpracowników (51,5%). Badanie potwierdziło, że trzy czwarte respondentów nie zostało poinformowanych i nie uczestniczyło w żadnej dyskusji na temat mobbingu w miejscu pracy. Do najczęstszych działań mobbingowych nauczyciele zaliczali: nadmierne kontrolowanie pracy (3,3) oraz obciążanie zbyt dużą ilością pracy (3,0).