Badanie przeprowadzono w celu weryfikacji następujących hipotez: 1) Norweska młodzież w porównaniu z polską częściej pozytywnie ocenia swoje szanse na znalezienie pracy, w tym pracy wymarzonej. 2) Chłopcy częściej niż dziewczęta pozytywnie oceniają swoje szanse na znalezienie pracy, w tym pracy wymarzonej. 3) Poziom formalnego wykształcenia matki jest pozytywnie skorelowany z oceną szans na znalezienie pracy, w tym wymarzonej. 4) Im matka posiada pełniejsze zatrudnienie, tym młodzież bardziej pozytywnie ocenia swoje szanse na znalezienie pracy, w tym pracy wymarzonej. 5) Poziom formalnego wykształcenia ojca jest pozytywnie skorelowany z oceną szans na znalezienie pracy, w tym pracy wymarzonej. 6) Im ojciec posiada pełniejsze zatrudnienie, tym młodzież bardziej pozytywnie ocenie swoje szanse na znalezienie pracy, w tym pracy wymarzonej. 7) Młodzież, która ma doświadczenie w wykonywaniu pracy zarobkowej, lepiej oceniać będzie swoje szanse na znalezienie pracy, lecz gorzej oceniać będzie swoje szanse na znalezienie pracy wymarzonej. Do zebrania materiału posłużono się autorskim kwestionariuszem ankiety. Próbę stanowiła młodzież szkół ponadgimnazjalnych z Polski (N = 1500) i Norwegii (N = 1000). Wiek badanych mieścił się w przedziale od 16 do 19 lat, a dobór próby miał charakter losowo-kwotowy. Finalnie analizę oparto na 906 kwestionariuszach norweskich oraz 1360 polskich. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że polska młodzież gorzej niż jej norwescy rówieśnicy oceniała szanse na znalezienie pracy w przyszłości. Wykazano także różnice w postrzeganiu szans na znalezienie pracy w grupie polskich dziewcząt i chłopców. Okazało się, że bardziej optymistyczną postawę reprezentowali uczniowie niż uczennice. Odnotowano również, że wykształcenie rodziców nie wpływało na ocenę szans badanej młodzieży. Nie zaobserwowano wpływu wcześniejszego doświadczenia respondentów w wykonywaniu pracy zarobkowej na ocenę możliwości na znalezienie przyszłej pracy.