Głównym problemem badawczym było pytanie: Czy istnieje zależność, a jeśli tak, to jaka, pomiędzy pełnieniem nieprawidłowych ról w rodzinie z problemem alkoholowym (Bohatera Rodzinnego, Dziecka we Mgle, Maskotki, Kozła Ofiarnego, Ułatwiacza) a poczuciem własnej wartości i relacjami interpersonalnymi u Dorosłych Dzieci Alkoholików? Do zebrania materiału badawczego wykorzystano trzy narzędzia badawcze: Skalę do określenia ról pełnionych w rodzinie z problemem alkoholowym RDDA, Skalę poczucia własnej wartości w relacjach interpersonalnych PWWR oraz Kwestionariusz do badania Dorosłych Dzieci Alkoholików. Badaniem objęto grupę 805 Dorosłych Dzieci Alkoholików, w tym 470 kobiet i 335 mężczyzn w wieku 21-55 lat. Większość respondentów miała wykształcenie co najmniej średnie. Na podstawie wyników badania potwierdzono, że osoby, które w dzieciństwie przyjmowały rolę Bohatera Rodzinnego, Dziecka we Mgle, Maskotki, Kozła Ofiarnego czy Ułatwiacza (jako formę radzenia sobie z trudną sytuacją w rodzinie dysfunkcyjnej), różniły się od pozostałych respondentów w zakresie poczucia własnej wartości oraz potrzeby kontroli, a także poziomu negacji własnych praw czy poczucia bycia niekochanym. Różnice te świadczą o trudnościach tych osób w nawiązywaniu prawidłowych relacji interpersonalnych. Wyniki badania ujawniły również, że DDA boleśniej odczuwały skutki życia w rodzinie z problemem alkoholowym, jeśli był on znany w szerszym środowisku (np. rodzina, znajomi, przyjaciele). Stwierdzono ponadto, że problemy w relacjach DDA z najbliższymi osobami były efektem obniżonego poczucia własnej wartości.