Celem badania było zebranie orientacyjnych danych na temat wiedzy uczniów o szkole (strukturze władzy i porozumiewania się, kontaktach szkoły z instytucjami pozaszkolnymi, prawach ucznia oraz funkcjach, jakie pełniły osoby i organizacje o wyróżnionej pozycji w szkole) i zapotrzebowaniu na tę wiedzę. Badaniem objęto dwie szkoły podstawowe z województwa warszawskiego – liceum ogólnokształcące i technikum zawodowe. Ankiety wypełniło 111 uczniów z czterech klas, po dwóch z każdej szkoły. 69% próby stanowiły dziewczęta. Wyniki badań pozwoliły na wstępne rozpoznanie zagadnienia i weryfikację obiegowych sądów na jego temat. Uczniowie okazali się postrzegać szkołę jako instytucję zarządzaną w sposób niemal autokratyczny przez dyrektora. Na jego decyzje mieli wpływ nauczyciele i w pewnym stopniu władze oświatowe. Uczniowie wraz z samorządem lokowali się na dole hierarchii wpływu i znaczenia. Dyrektor miał w oczach uczniów podobną, choć nieco mniejszą przewagę w sferze komunikacji. Uczniowie nie byli też należycie poinformowani na temat spraw dotyczących szkoły, również w przypadku podstawowych wiadomości, np. na temat kół zainteresowań. Swoją wiedzę uczniowie czerpali głównie od wychowawców, dyrektora i kolegów. 30% badanych nie widziało w szkole osoby, której informacje byłyby w pełni wiarygodne. Równie ograniczona była wiedza uczniów na temat ich praw, kontaktów szkoły z instytucjami pozaszkolnymi (szczególnie w stosunku do niej nadrzędnymi) oraz funkcji pełnione przez podmioty w szkole (nie dostrzegano funkcji wychowawczej i tylko częściowo – opiekuńczą). Zainteresowanie uczniów szkołą było małe i dotyczyło głównie sytuacji mających wpływ na oceny uczniów (rada pedagogiczna, opinie nauczycieli). Badani nie wyrażali również chęci zwiększenia swojej wiedzy na temat szkoły. Uczniowie pełniący funkcje w organizacjach szkolnych, osiągający lepsze wyniki w nauce oraz których rodzice oczekiwali, że podejmą studia wyższe, prezentowali szerszą wiedzę i większe zainteresowanie sprawami szkoły.