Celem badania było określenie roli teatrzyku dziecięcego w nauczaniu i wychowaniu dzieci w klasach początkowych. Posłużono się następującymi metodami: obserwacją ze skalowaniem, ankietą, wywiadem, analizą dokumentów, obserwacją. Ankietą objęto 54 nauczycieli nauczania początkowego z 23 szkół (18 wiejskich, pięć miejskich). Przeprowadzono wywiady z: siedmioma pracownikami domów kultury, ośmioma nauczycielami prowadzącymi teatrzyki, 99 uczestnikami zespołów teatralnych oraz 25 byłymi członkami zespołu Kukiełka z Supełka. Ponadto przeprowadzono obserwacje zainteresowania oglądanymi przedstawieniami wśród dzieci z klas trzecich. Wyniki badania potwierdziły założenie o dużej wartości teatrzyku dla nauczania oraz wychowania i pozwoliły sformułować następujące wnioski: 1) teatrzyk dziecięcy pozwala w sposób ciekawy dla uczniów realizować różnorodne zagadnienia programowe; 2) poprzez różne formy teatrzyku można doskonalić żywe słowo ucznia, wiązać technikę czytania z innymi zagadnieniami, kształcić i rozwijać wyobraźnię i fantazję, wpływać na rozwój zainteresowań czytelniczych, realizować różnorodne zadania wychowania estetycznego, wpływać na kształtowanie sprawności językowej, dostarczać przeżycia; 3) teatrzyk dziecięcy sprzyja procesom wychowawczym, spełnia funkcję kompensacyjną i terapeutyczną, umożliwia przeżywanie wartości moralnych, społecznych i estetycznych, kształci świadomą dyscyplinę, poczucie odpowiedzialności zbiorowej i indywidualnej oraz więzi koleżeńskiej, wychowuje przyszłego widza teatralnego.