Celem badania było prześledzenie działań profilaktycznych, podejmowanych przez przedstawicieli placówek oświatowych w stosunku do dzieci i młodzieży. Przeprowadzono wywiady w następujących placówkach i instytucjach na jednym z łódzkich osiedli: w radzie osiedlowej, klubie osiedlowym, przychodni zdrowia, parafii Kościoła rzymskokatolickiego, przedszkolu osiedlowym, na komisariacie milicji obywatelskiej oraz w dwóch szkołach podstawowych. W badaniu wzięli udział: pedagodzy szkolni (3), wychowawcy klas (60), dyrektorzy przedszkoli albo osoby przez nich wskazane (5), przedstawiciele szkolnej służby zdrowia (3) i in. Kryterium doboru badanych była znajomość problematyki profilaktyki alkoholowej. Przeprowadzono także analizę dokumentacji w wymienionych placówkach. Badanie wykazało, że istnieją spore różnice w pojmowaniu profilaktyki alkoholowej wśród młodzieży między instytucjami świeckimi a kościelnymi. W szkołach zauważono pewne dystansowanie się do problemów alkoholowych wśród nauczycielek i dyrekcji. W radach i klubach osiedlowych także brakowało skonkretyzowanych działań profilaktycznych, mimo że do klubu osiedlowego należało 16 osób (z 220) z problemem alkoholowym, a trzej uczniowie należeli do kategorii pijących. Pracownicy socjalni zajmowali się przede wszystkim środowiskami rodzinnymi. 40 uczniów zamieszkujących osiedle należało do grupy zagrożonych alkoholizmem – pochodzili z rodzin alkoholowych. Okazało się także, że pracownicy milicji obywatelskiej byli słabo zorientowani w liczbie dzieci i młodzieży zagrożonych alkoholizmem – szacowali, że jest ich około 10-15. Najpełniejszymi danymi o osobach zagrożonych dysponowali pedagodzy szkolni – liczbę dzieci oszacowano na 64 osoby. Dane pochodzące z parafii osiedlowej należy traktować z największym zaufaniem. Respondent pochodzący z parafii zaliczył 200 dzieci w wieku szkolnym do kategorii pochodzących z rodzin z problemem alkoholowym, a siedmioro – do kategorii uczniów pijących alkohol. Parafia miała najlepsze rozeznanie o uczniach zagrożonych, prawdopodobnie dzięki specyfice kontaktu księży z wiernymi.