Celem badania było określenie wychowawczych aspektów gospodarowania przez dziecko pieniędzmi. Badaniem ankietowym objęto 250 osób, w tym 200 uczniów wszystkich klas Szkoły Podstawowej nr 33 im. ppor. R. Kuleszy oraz 50 uczniów klas pierwszych i czwartych Liceum Ogólnokształcącego im. A. Mickiewicza w Białymstoku. Badanie uwzględniło również rodziców uczniów. Wśród uczniów szkoły podstawowej przeprowadzono sondaż skojarzeniowy pod hasłem „pieniądz”. Badaczka uczestniczyła także w dyskusjach prowadzonych z uczniami w trakcie lekcji wychowawczych, na których poruszano problematykę związaną z gospodarowaniem pieniędzmi przez uczniów. Analiza wyników badania uprawniła do następujących wniosków: w opinii większości uczniów i rodziców posiadanie przez dziecka własnych pieniędzy korzystnie wpływało na kształtowanie odpowiedzialności za sposób wydawania pieniędzy i na rozumienie roli pieniądza w życiu; „kieszonkowe” przyjmowało różne formy (ustalona kwota do dyspozycji dziecka lub gotowość rodziców do opłacania proponowanych przez dziecko wydatków), nie stwierdzono również zależności między wysokością kieszonkowego a wykształceniem i zamożnością rodziny (z wywiadów z rodzicami wynikło, że rodzice z wyższym wykształceniem są ostrożniejsi w dawaniu dziecku kieszonkowego a nawet czasem w ogóle go nie uznają); badane dzieci najczęściej wydawały pieniądze na słodycze, zabawki, ubrania i prezenty dla innych; tak rodzice, jak i dzieci uznali konieczność kontroli wydatków dziecka w celu uchronienia przed nieracjonalnym wydatkowaniem pieniędzy oraz przeznaczeniem ich na środki zagrażające zdrowiu dziecka (alkohol, papierosy); badani rodzice i dzieci prezentowali jednorodne podejście do pieniędzy – nie były traktowane jako dobro najwyższe, ale jednocześnie doceniano potrzebę ich posiadania w celu pozyskania innych wartości, nie zawsze materialnych.