Celem badania wzajemnych uwarunkowań rozwoju fizycznego i stopnia przejawiania zachowań antagonistyczno-destrukcyjnych dzieci zagrożonych nieprzystosowaniem społecznym z aglomeracji łódzkiej była diagnoza uwarunkowań mających integrujący wpływ na proces przystosowania i dostarczenie wartości poznawczych dla urzeczywistnienia układu systemowych działań profilaktycznych w praktyce szkolnej. Diagnozy wielkości patologii dokonano, przeprowadzając sondaż w 81 szkołach łódzkiej aglomeracji miejskiej o łącznej liczbie 60403 uczniów. Stwierdzono, że łącznie 3808 dzieci jest zagrożonych nieprzystosowaniem społecznym. Ze szkół, które wyraziły zgodę na badanie (79%), wybrano zbiorowości w drodze losowania losowo-grupowego z zachowaniem proporcji wielkościowych wszystkich dzielnic. W ustaleniu zagrożenia nieprzystosowaniem społecznym zastosowano podstawowe kryterium zaliczenia dziecka przed pedagoga szkolnego zgodnie ze stwierdzonymi antagonistyczno-destruktywnymi przejawami zachowań w zakresie niepowodzeń szkolnych i zachowań środowiskowych. Z ogółu uczniów zagrożonych nieprzystosowaniem społecznym, wyselekcjonowanych za pomocą Skali Nieprzystosowania Społecznego, badaniem objęto 3000 dzieci. Liczebność dzieci zagrożonych nieprzystosowaniem (P) wynosiła 340, grupy kontrolnej (K) – 200 osób. Badanie rozwoju fizycznego przeprowadzono za pomocą pomiarów wysokości i masy ciała oraz wskaźnika wagowo-wzrostowego. Sprawność fizyczną zmierzono Testem Międzynarodowym. Rozwój biologiczny mierzono Skalą Tannera pojawiających się stadiów dojrzewania płciowego. Nasilenie zachowań antagonistyczno-destruktywnych stwierdzono Skalą Nieprzystosowania Społecznego. W opracowaniu pomiarów wykorzystano techniki statystyczne. Stan rozwoju i sprawności fizycznej badanej zbiorowości był niższy od rówieśników szkolnych i wynikał głównie z uwarunkowań socjokulturowych i paragenetycznych. Korelacje badanych czynników wskazywały na wzajemne powiązania tylko w części analizowanych parametrów, najwyraźniej nieprzystosowania z rozwojem biologiczno-morfologicznym; zarówno u chłopców, jak i u dziewcząt nie stwierdzono znaczącej korelacji fizycznej ze wskaźnikami nieprzystosowania. Analiza przebiegu rozwoju fizycznego i stopnia narastania antagonizmu destruktywnego oraz wzajemnych ich związków korelacyjnych przekonuje do wczesnego, pełnego w swoim zakresie (biotechnicznego, antropotechnicznego, kulturotechnicznego i pedagogicznego) procesu wychowawczego, wdrażającego dziecko do twórczej samorealizacji w obiektywnie istniejących warunkach społecznych.