Celem badań jest ukazanie wpływu wybranych zmiennych społecznych na rozwój fizyczny dzieci Zielonej Góry. Terenem badań były szkoły podstawowe i przedszkola (dobór losowy) z Zielonej Góry. Łącznie przebadano 1950 dzieci (976 chłopców, 974 dziewczęta). Wszyscy uczestnicy badań byli w wieku 5-14 lat. Dzięki pomiarom somatycznym badanych (wykorzystano tu zasady techniki martinowskiej) można było wyliczyć wskaźniki ich proporcji ciała. Dodatkowo w badaniach zastosowano ankietę (do zebrania informacji o zmiennych społecznych, warunkujących – zdaniem autora doniesienia – poziom rozwoju fenotypowych cech u badanych dzieci). Analiza wyników badań możliwa była dzięki standaryzacji, jednoczynnikowej analizie wariancji, testowi F-Snedecora, testowi najmniejszych istotnych różnic. Badania wykazały, że chłopcy są wyżsi, mają większy obwód uda, niższe wartości wskaźnika Rohrera oraz tułowia, gdy ich ojcowie mają wykształcenie średnie lub wyższe. Analogia została zauważona w grupie dziewcząt, które są także wyższe, mają dłuższy tułów i większy obwód ramienia w przypadku wyższego wykształcenia ojców. Im matka ma wyższe wykształcenie, tym zwiększają się wysokości ciała i kończyn dolnych u dzieci. Wnioski z badań dotyczą także większego oddziaływania zmiennych społecznych na grupę chłopców niż na dziewczęta.