Celem badania było określenie związku pomiędzy postawami rodziców a wynikami w uczeniu się dzieci. Badaniem objęto dobrane losowo klasy ósme z kilku poznańskich szkół podstawowych. Klasy ósme wybrano ze względu na to, że efekt oddziaływania postaw rodzicielskich jest wtedy nadal dość intensywny, a młodzież musi na podstawie wyników w nauce podejmować dalsze decyzje edukacyjne, na które w pośredni sposób wpływ postaw rodzicielskich również rzutuje. Do badania najpierw wyselekcjonowano uczniów uczących się bardzo dobrze (średnia ocen w klasie siódmej: 4,7 i więcej) i przeciętnie (średnia ocen 3,2 i mniej). Każdy uczeń musiał spełniać warunek posiadania obojga rodziców; jeśli pochodził z rodziny zrekonstruowanej, rodzic musiał pełnić swoją funkcję co najmniej pięć lat. Ostatecznie badaniem objęto rodziców wyłonionych grup: 25 chłopców i 25 dziewcząt dobrze uczących się oraz 25 chłopców i 25 dziewcząt uczących się przeciętnie. Zastosowano Kwestionariusz do badania postaw rodzicielskich M. Ziemskiej. Wyniki potwierdziły, że postawy rodzicielskie mają związek z wynikami w uczeniu się u dzieci. Rodzice uczniów dobrze uczących się przejawiali postawy korzystniejsze wychowawczo wobec swoich dzieci niż rodzice uczniów przeciętnych – były one spójne i konsekwentne.