Celem badania było uzyskanie przez wychowawcę maksimum wiedzy o stosunkach interpersonalnych w klasie oraz o pozycjach zajmowanych przez różne osoby w społeczności uczniowskiej, co w efekcie miało umożliwić skuteczne oddziaływania wychowawcze. Badaniem objęto klasę liczącą 30 uczniów (23 dziewcząt, siedmiu chłopców). Prowadzono obserwację klasy podczas wyjazdów, lekcji przedmiotowych, wychowawczych, spotkań nieformalnych; początkowo obserwacja dotyczyła wszystkich uczniów, później zawężono ją do osób mających role przywódcze w poszczególnych podgrupach klasowych oraz osób pozostających poza społecznością klasy. Zastosowano dwukrotnie technikę socjometryczną J.L. Moreno – pierwszy raz dwa miesiące przed planowaną wycieczką klasową, drugi raz tydzień po jej zakończeniu. Przeprowadzono także rozmowy z nauczycielami poszczególnych przedmiotów. Stwierdzono, że klasa była zintegrowana wówczas, gdy występowała jako grupa wobec osób z zewnątrz lub na forum szkoły. Wewnątrz klasy istniały poszczególne podgrupy, które wzajemnie się izolowały. Prawdopodobnie uczniowie w klasie wiązali się w grupy, bo brali pod uwagę przede wszystkim zadowolenie czerpane z interakcji z innymi członkami; łączyły ich podobieństwa akceptacji postaw niektórych nauczycieli wobec uczniów, wspólne zainteresowania, postawy wobec rodziców, wychowawców. Osoby izolowane w klasie na co dzień były akceptowane podczas wyjazdów. Pierwsze zastosowanie techniki Moreno wykazało, że na 30 badanych pięć osób nie zostało wybranych przez nikogo, mimo że sami wybrali innych. W drugim wszystkie osoby uzyskały wybory; u sześciu dziewcząt zaobserwowano spadek popularności, spadła również popularność przewodniczącej klasy. W sumie 16 osób zostało wybranych przez mniejszą liczbę uczniów niż za pierwszym razem, 10 przez większą, dwie osoby utrzymały pozycję. Stwierdzono, że przyczyną mogło być znalezienie się w innej sytuacji, w której nie działał stres związany ze szkołą i zaczęły funkcjonować inne interakcje. Po wzbogaceniu przez wychowawcę życia wewnętrznego klasy (rozmowy, spotkania, ustalenia planów wyjazdowych, lekcje wychowawcze przygotowywane przez uczniów, zabawy, quizy itp.) nastąpiło poszerzenie komunikacji w klasie, komunikowanie stało się żywsze i nie ograniczało się tylko do liderów poszczególnych podgrup, w życie klasy zostały włączone osoby dotychczas izolowane.