Celem badania było poznanie wizji rozwiązania globalnych problemów świata młodych ludzi z trzech krajów Europy Środkowo-Wschodniej: Litwy, Polski i Ukrainy; sprawdzenie, czy młodzi ludzie odczuwają optymizm, czy pesymizm wobec problemów stojących przed ludzkością, a także zweryfikowanie hipotezy, że ludzie są bardziej pesymistyczni co do możliwości rozwiązywania ważniejszych dla nich problemów. Badaniem objęto trzy grupy studentów nauk społecznych starszych lat z różnych uniwersytetów polskich oraz z Wilna i Lwowa. W żadnej z grup nie było przedstawicieli mniejszości narodowych. W badaniu uczestniczyło 71 Litwinów, 102 Polaków i 69 Ukraińców. Zastosowano anonimowy kwestionariusz, zawierający 32 problemy aktualnie przeżywane przez ludzkość (ustalone na podstawie wstępnych badań studentów i konsultacji z rzeczoznawcami w tej dziedzinie) i skale osobistej oceny ważności tych problemów oraz ich subiektywnego rozwiązania. Przekonanie o polepszeniu się sytuacji uznano za optymizm, a przewidywanie pogorszenia się jej – za pesymizm. Kwestionariusz opracowano w języku polskim i przetłumaczono na języki: litewski i ukraiński. Wyniki ujawniły względny pesymizm Polaków, a optymizm Ukraińców i Litwinów oraz znacznie zróżnicowanie spowodowane treścią problemów. Polacy wykazali pesymizm wobec 20 problemów, lekki optymizm przy 12; Litwini ujawnili pesymizm wobec ośmiu problemów, optymizm w pozostałych 24; Ukraińcy mieli pesymistyczne przewidywania co do 13 problemów, w pozostałych 19 byli optymistyczni. Największa rozbieżność wystąpiła w problemie dotyczącym niebezpieczeństwa zastąpienia funkcji rodziny przez różne instytucje, największa zgodność – w pesymistycznym przewidywaniu rozwiązania problemów dotyczących chorób oraz ekologii. Analiza czynnikowa pozwoliła zidentyfikować cztery czynniki: 1) zagrożenia cywilizacyjne, 2) napięcia społeczno-kulturowe, 3) konflikty ekonomiczne, 4) problemy interpersonalne oraz indywidualne. Średnie wyniki oceny ważności problemów zgrupowanych według wyników analizy czynnikowej były stosunkowo mało zróżnicowane; średnie wskazywały, że problemy były oceniane jako ważne. Stwierdzono, że im ważniejszy problem, tym większy był pesymizm przewidywanych rozwiązań, szczególnie u Polaków i Ukraińców. U Litwinów stwierdzono natomiast zgeneralizowany optymizm niezależnie od stopnia subiektywnej ważności problemów, na co prawdopodobnie miała wpływ sytuacja społeczno-polityczna w tym kraju.