Celem badania było poznanie skali nikotynizmu wśród 30 wychowanek ośrodka wychowawczego dla dziewcząt w Goniądzu. Szukano odpowiedzi na pytania o przyczyny palenia papierosów i znajomość negatywnych skutków nikotynizmu. Badanie przeprowadzono za pomocą anonimowej ankiety. Najczęściej respondentki zapaliły pierwszego papierosa w życiu w wieku 10 lat; pierwsze próby palenia miały miejsce, kiedy dziewczęta miały od sześciu do siedmiu lat. Zazwyczaj do nikotynizmu badanych przyczyniali się koledzy, rówieśnicy albo rodzeństwo. Dziewczyny wypalają dziennie 10-20 papierosów, nałogowo pali 95%. Jedna osoba zadeklarowała, że nigdy nie próbowała rzucić palenia. W rodzinach 60% badanych osoby dorosłe paliły papierosy, co nie pozostało bez wpływu na nikotynizm dziewcząt z ośrodka. Mimo działań promujących niepalenie papierosów, podejmowanych w środkach masowego przekazu, dziewczyny niewiele wiedziały o następstwach nikotynizmu. Większość z nich wymieniała nowotwór, jednak tylko nieliczne wychowanki wymieniły konkretnie raka krtani, płuc itp. Rodzice dziewcząt nie podejmowali żadnych działań przeciwdziałających paleniu córek.