Przedmiotem badania była rodzina jako środowisko wychowawcze dla dziecka w wieku przedszkolnym. Badanie przeprowadzono na Pomorzu Środkowym. Narzędziem badawczym był sondaż diagnostyczny. Wywiady zebrano wśród 633 osób z dwóch grup rodzin: A – rodziny, w których dziecko uczęszcza do przedszkola; B – rodziny, w których dziecko jest wychowywane wyłącznie w domu. Wyniki badania wykazały, że prawie wszyscy respondenci byli przygotowani do założenia rodziny. 94% z nich czerpało doświadczenie z domów rodzinnych, dla 65,4% źródłem praktycznych przykładów były informacje z radia, prasy i telewizji. Ponieważ rodzina powinna zapewniać dziecku zdrowie i bezpieczne dzieciństwo, przebadano takie aspekty jak: higiena ciała, ubioru, ilość i jakość spożywanych posiłków, godziny spożywania posiłków, organizacja dnia, higiena psychiczna i ogólna w środowisku domowym. We wszystkich rodzinach były zadowalające warunki lokalowe, które zapewniały dzieciom podstawę do prawidłowego rozwoju. Z reguły stan zdrowia członków rodziny był dobry. Rodzice zapewniali dzieciom zazwyczaj odpowiednią ilość snu; fizjologiczną normę osiągnęło 87,5% dzieci. Zauważono, że jedynie w połowie rodzin dzieci codziennie piją mleko. W razie choroby 80% rodzin korzystało ze świadczeń lekarskich, 75% wykonywało badania kontrolne. Czworo dzieci z grupy B korzystało z pobytów w sanatorium; z tej samej grupy ośmioro dzieci – z pomocy w poradni specjalistycznych. Jeśli chodzi o wypoczynek, najczęstsze aktywności w obu grupach to: wypoczynek bierny, np. oglądanie telewizji; zabawa, np. spacery, czytanie książek, wycieczki turystyczne. W grupie A z form zabawowych korzysta 64% rodzin, w grupie B 78%. Często jednak zabawy odbywały się bez udziału dorosłych. W grupie A 80% rodzin oceniało warunki do zabawy jako dobre, w grupie B 61%. Spośród wymienionych form aktywności w obu grupach przeważał bierny wypoczynek; dzieci większość wolnego czasu poświęcały na oglądanie telewizji.