Przedmiotem badania była postawa dzieci słyszących wobec ich niesłyszących rówieśników. Badaniem objęto dzieci z Przedszkola Samorządowego nr 99 w Krakowie. Wykorzystano następujące narzędzia badawcze: rozmowę psychologiczną z dzieckiem, ankietę dla rodziców dzieci słyszących, wywiad z nauczycielkami przedszkola, obserwację dzieci słyszących i niesłyszących podczas wspólnych zajęć. Badanie wykazało, że dzieci słyszące w większości nie są uprzedzone wobec dzieci niesłyszących. 62% dzieci z grupy słyszącej chciało współuczestniczyć w zajęciach z niesłyszącymi rówieśnikami. Mimo to dzieci słyszące nie znają się dobrze z dziećmi z oddziału specjalnego; 48% z nich potrafiło wymienić imiona co najmniej czworga dzieci z dziesięcioosobowego oddziału specjalnego, zwłaszcza tych osób, które potrafiły nawiązać kontakt słowny. 76% dzieci słyszących okazałoby pomoc niesłyszącemu rówieśnikowi w razie kłopotów. Tylko 27% rodziców dostrzegało wpływ kontaktów z niesłyszącymi rówieśnikami na zachowanie ich dzieci. Spośród nich 83% badanych oceniało pozytywnie wpływ obcowania z dziećmi niesłyszącymi. Rodzice dzieci słyszących mają bardzo pozytywny obraz dzieci głuchych.