Przedmiotem przeglądu badań międzynarodowych były problemy doświadczane przez dzieci i adolescentów z inteligencją niższą niż przeciętna (poziom sprawności intelektualnej w przedziale między -1,01 a -2,00 odchylenia standardowego, to znaczy między poziomem przeciętnym a upośledzeniem umysłowym) w funkcjonowaniu poznawczym i psychospołecznym. Omówiono definicję, diagnozę i klasyfikację inteligencji niższej niż przeciętna; problematykę związaną ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się oraz przystosowaniu do warunków szkoły i wymagań edukacyjnych uczniów o inteligencji niższej niż przeciętna; preferencję takich uczniów do działania na konkretnym materiale; trudności w organizacji, generalizowaniu i utrwalaniu wiedzy; deficyt motywacji do nauki szkolnej; zależność między niepowodzeniami szkolnymi a ryzykiem występowania trudności w zachowaniu i funkcjonowaniu poznawczym; ryzyko zaburzeń psychicznych i marginalizacji społecznej osób z inteligencją niższą niż przeciętna oraz nieprawidłowości w funkcjonowaniu środowiska rodzinnego jako czynnika ryzyka występowania zaburzeń emocjonalnych i zachowania. Przegląd najnowszych badań zagranicznych z tego zakresu pozwoliło stwierdzić, że centralnym problemem w tychże badaniach jest współwystępowanie obniżonego poziomu inteligencji z zaburzeniami rozwojowymi, ryzykiem chorób psychicznych oraz marginalizacji społecznej. Koncentrowano się zatem na długofalowych konsekwencjach chronicznych niepowodzeń w nauce i trudności w adaptacji osób z inteligencją niższą niż przeciętna, co umożliwiało skuteczniejsze projektowanie rozwiązań systemowych zapewniających pomoc takim osobom.