Przedmiotem badania były postawy zawodowe i działalność wychowawcza nauczycieli przedszkolnych. Przyjęto następujące hipotezy badawcze: Istnieje określona relacja pomiędzy postawami zawodowymi nauczycieli przedszkolnych a ich aktywnością wychowawczą ujawniającą się w rozwiązywaniu określonych sytuacji wychowawczych. Istnieje zależność między poziomem wiedzy nauczycieli a ich działaniami wychowawczymi. Poziom wiedzy nauczycieli, mierzony ich kwalifikacjami zawodowymi (wykształcenie), nie wpływa na umiejętność rozwiązywania przez nich problemów wychowawczych w przedszkolu. 
Obraz własnej osoby u nauczycieli koreluje ze skutecznością działań wychowawczych w tym sensie, że zrównoważenie tego obrazu i wysoka samoocena dają – w przypadku badanej grupy – lepsze podstawy do efektywnych działań wychowawczych. Nauczyciele przedszkolni nisko oceniają prestiż swojego zawodu i specjalności. Badanie przeprowadzono w grupie 30 nauczycieli. Metodą badawczą była obserwacja nauczycieli i dzieci podczas spontanicznych zabaw. Poza tym wykonano wywiady z nauczycielami, wykorzystano ankietę Moje przedszkole, moja specjalność i test zdań niedokończonych Mój zawód. Spośród wszystkich badanych nauczycieli aż 19 oceniło prestiż wykonywanego zawodu jako niski, niedoceniany także przez rodziców przedszkolaków. Jedynie pięć osób (z wyższym wykształceniem) uznało, że są pozytywnie postrzegani przez społeczność. 19 respondentów przyjmowało pozytywne postawy wobec zawodu, trzy osoby – nieprawidłowe, osiem – wewnętrznie sprzeczne. 17 nauczycieli wykazywało się adekwatną aktywnością wychowawczą, sytuacje związane z agresją dzieci rozwiązywali w sposób uzasadniony. Dziewięciu ankietowanych miało niski poziom wiedzy psychopedagogicznej, co negatywnie przekładało się na umiejętność rozwiązywania konfliktów dziecięcych. U 10 badanych nauczycieli, którzy wykazywali się wysokim poziomem wiedzy, zaobserwowano dużą umiejętność w rozwiązywaniu trudnych sytuacji wychowawczych.