Celem badania było określenie takich wartości, jakie nauczyciele i rodzice uznają za podstawowe cele wychowania. W badaniu wzięli udział uczniowie warszawskich szkół podstawowych z klas siódmych i ósmych oraz zawodowych z klas pierwszych i drugich, a także ich nauczyciele oraz rodzice. 57% nauczycieli uznało samodzielność i umiejętność podejmowania decyzji za najważniejsze w wychowaniu chłopców; 40% nauczycieli twierdziło, że te wartości są najważniejsze w wychowaniu dziewcząt. Za najważniejsze cele wychowania nauczyciele (43% w stosunku do chłopców i 24% w stosunku do dziewcząt) uznali fachowość i odpowiednie przygotowanie do zawodu. Najczęściej do celów wychowania dziewcząt nauczyciele zaliczali wartości rodzinno-emocjonalne, związane z pielęgnowaniem życia rodzinnego i odpowiedzialnością za rodzinę. Słabsze zróżnicowanie celów ze względu na płeć dziecka odnotowano w opiniach rodziców. Co więcej, zaobserwowano niską pozycję wartości edukacji w opinii nauczycieli, uczniów i rodziców. To skutkuje, jak sądzą autorki badania, lepszym przygotowaniem chłopców do aktywnego udziału w dokonujących się przemianach i wyznaczaniem dziewczętom ról przede wszystkim biernych. Aż 52% dziewcząt i 28% chłopców opiera się w podejmowaniu decyzji na osobach z najbliższego otoczenia, które młodzież uważa za autorytety. 22% dziewcząt i 7,5% chłopców pesymistycznie oceniło swoje szanse życiowe. 16% dziewcząt w ogóle nie udzieliło odpowiedzi na pytanie o możliwy sukces życiowy. 39% dziewcząt nie wiedziało, w jaki sposób będą próbowały osiągnąć sukces życiowy; 16% uczennic nie udzieliło odpowiedzi na to pytanie. Nauczyciele nie odgrywają znaczącej roli w przełamywaniu stereotypów dotyczących biernej pozycji kobiet w społeczeństwie. Zaobserwowano, że nauczyciele nie dostrzegają żadnych nieprawidłowości w swoim stosunku do dziewcząt.