Celem przeprowadzonego badania było: 1) uzyskanie informacji na temat sposobów integrowania treści kształcenia w toku studiów polonistycznych; 2) przeprowadzenie analizy funkcjonalnych związków między przedmiotami studiów polonistycznych w perspektywie przygotowania do zawodu nauczyciela. Próbę badawczą stanowiło 442 studentów filologii polskiej WSP w Częstochowie, Słupsku, Olsztynie i Rzeszowie oraz uniwersytetów: Śląskiego, Marii Curie-Skłodowskiej, Szczecińskiego, Mikołaja Kopernika i Wrocławskiego. Do zebrania materiału badawczego zastosowano ankietę „Integracja treści kształcenia polonistycznego na poziomie szkoły wyższej”. W wyniku przeprowadzonego badania wykazano, że według przeważającej części studentów integracja nauk wywiera pozytywny wpływ na ich rozwój oraz efektywność procesu dydaktycznego. Ponadto okazało się, że większość studentów uważała za konieczne scalanie treści kształcenia w szkole wyższej (przede wszystkim ze względu na funkcję scalającą przedmiotów pomocniczych – m.in. psychologii, pedagogiki, socjologii czy estetyki). Jednocześnie zwrócono uwagę na nieznajomość badanych pojęcia przekładu intersemiotycznego. Na podstawie otrzymanych odpowiedzi okazało się również, że według respondentów sporadycznie wiąże się na studiach naukę o literaturze z kontekstem kulturowym, filozoficznym czy artystycznym. Dodatkowo zdaniem studentów w analizie dzieł literackich bardzo rzadko wykorzystuje się wiedzę językoznawczą (najczęściej sięgając jedynie do stylistyki i składni).