Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi na następujące pytania: w jakim stopniu i zakresie działania scalające znalazły odzwierciedlenie w uczelniach kształcących nauczycieli? jaki jest stosunek przedstawicieli przedmiotów kierunkowych do kształcenia scalającego i możliwości jego realizacji w praktyce dydaktycznej szkoły wyższej? Do zebrania materiału badawczego zastosowano kwestionariusz, który rozesłano do wszystkich uniwersytetów i wyższych szkół pedagogicznych w Polsce. W analizie uwzględniono 51 ankiet odesłanych i uzupełnionych przez naukowców (w tym pięciu asystentów, 33 adiunktów, ośmiu docentów z habilitacją oraz czterech profesorów zwyczajnych) z Uniwersytetu Wrocławskiego, Uniwersytetu Łódzkiego, Uniwersytetu Śląskiego, Uniwersytetu Szczecińskiego, Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie.Zdaniem większości ankietowanych (31 osób) znajomość treści nauczania szkół niższego szczebla jest niezbędna. 40 respondentów opowiedziało się także za potrzebą respektowania na zajęciach dydaktycznych jak najlepszego przygotowania studentów do zawodu nauczyciela. Według 25 badanych w procesie nauczania akademickiego bardzo istotna jest integracja wszelkich działań dydaktycznych, przeciwko było 13 osób, natomiast brak zdania na ten temat wyraziło 12 respondentów. W opinii ponad połowy ankietowanych nauczycieli akademickich (56,8%) nie ma potrzeby zbliżania struktury przedmiotów uniwersyteckich do treści zawartych w programach niższego szczebla.