Celem badania była diagnoza związków między odczuwaniem stresu, pewnymi cechami osobowości determinującymi intensywność reakcji psychofizjologicznych w stresie a częstością i rodzajem objawów psychosomatycznych. Badaniem objęto 56 studentów drugiego roku Wydziału Lekarskiego Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie. Badani byli w wieku od 20 do 23 lat. W badaniu posłużono się Listą Utrapień Życiowych. Po czterech tygodniach respondentów poproszono o wypełnienie kwestionariusza opisującego samopoczucie w następstwie przeżycia stresujących sytuacji. Studenci udzielali także odpowiedzi na pytanie o dolegliwości somatyczne, których doświadczali w okresie po wypełnieniu Listy Utrapień Życiowych. U 69% respondentów występowały różnego rodzaju zaburzenia i dolegliwości psychosomatyczne. Około 12% przypadków występowania takich zaburzeń można wyjaśnić sposobem reagowania studentów na sytuacje stresujące oraz poziomem neurotyzmu i cechami ekstrawertywnymi ich osobowości. Negatywny wpływ sytuacji stresujących na osobowość może być ograniczany za pomocą niskiego poziomu neurotyzmu oraz dzięki nieznacznej przewadze cech ekstrawertywnych. Wyniki badania nie wykazały wpływu codziennych sytuacji stresujących na częstość występowania dolegliwości psychosomatycznych.