Celem badania było określenie uwarunkowań osiągnięć z chemii wśród uczniów szkół średnich. Do analizy uwarunkowań wykorzystano: wyniki punktowe uzyskane przez uczniów w Konkursie Chemicznym, organizowanym co roku przez Instytut Chemii UMK, kwestionariusz nauczyciela oraz kwestionariusz ucznia. W zakresie zmiennych ucznia znalazły się: środowisko domowe, aspiracje edukacyjne, postawy wobec nauki chemii, opinie o metodach i formach pracy. Wyniki badania wykazały, że im wyższe wykształcenie rodziców, tym uczeń ma większe szanse na osiągnięcie lepszych wyników z chemii. Uczniowie korzystający podczas nauki tylko z podręcznika szkolnego z reguły otrzymywali słabsze oceny niż licealiści posiadający w domowym księgozbiorze książki z zakresu nauk przyrodniczych. 17,8% respondentów przeznaczało tygodniowo od trzech do pięciu godzin na zajęcia pozalekcyjne z chemii i osiągało wyniki o 10% punktów lepsze od średniej punktowej. 56% badanych nie miało szansy uczestniczenia w kole chemików, przez co osiągało wyniki o 12 punktów gorsze od średniej populacji. 54% licealistów brało po raz pierwszy udział w Konkursie Chemicznym i ci uczniowie uzyskali wyniki nieco słabsze niż pozostała młodzież, która uczestniczyła w konkursie po raz kolejny. Respondenci, którzy mieli sprecyzowane plany na przyszłość (np. studia chemiczne) uzyskiwali więcej punktów niż pozostali. Analiza kwestionariuszy wykazała ponadto, że uczniowie czerpiący przyjemność z nauki chemii otrzymywali w konkursie więcej punktów. Ponad połowa badanych uczyła się chemii w większym zakresie ze względu na chęć dokładniejszego poznania praw i tajemnic przyrody – te osoby miały wyniki powyżej średniej.