Abstrakt: |
Cele badania: diagnoza zależności między wyglądem, zagospodarowaniem budynku szkolnego a samopoczuciem uczącej się w nim młodzieży; charakterystyka ocen wyrażanych przez uczniów na temat organizacji pracy szkolnej; przedstawienie relacji nauczyciel – uczeń i jej wpływu na rozwój umysłowy i emocjonalny dziecka. Badaniem objęto 820 uczniów klas siódmych i ósmych z losowo wybranych trójmiejskich szkół podstawowych, w wieku 13-15 lat (60% badanych miało 15 lat). Wykorzystano ankietę i wywiad według opracowanego kwestionariusza, zawierającego pięć pytań dotyczących cech budynku szkoły, wad i zalet szkoły, pracy w szkole, cech nauczyciela, proponowanych zmian, szkoły marzeń. Ponad 65% respondentów uznało wystrój szkoły za odpowiedni; jako negatywy wskazywano stan łazienek. Za największą uciążliwość uznano zatłoczenie klas i uprzedmiotowienie uczniów. Z przyjemnością chodziło do szkoły 32% badanych; wpływ na to miała atmosfera. Zwracano uwagę na brak zajęć typu laboratoryjnego, nadmierne obciążanie zadaniami domowymi. Większość uczniów zaznaczyła, że nauczyciele zbyt często krzyczą, karzą uwagami, są niewyrozumiali, niesprawiedliwi; nauczyciele nie przestrzegali też kodeksu ucznia. Dobrego nauczyciela powinny charakteryzować: umiejętność wytłumaczenia, duża wiedza, sprawiedliwość, wyrozumiałość i serdeczność. Czynnikami dezorganizującymi pracę w szkole były: nadmierne zagęszczenie klas, dwuzmianowość, ciągłe zmiany podręczników i programów, podręczniki niemotywujące do pracy, brak lektur szkolnych, brak większej integracji, konieczność uczenia się niepotrzebnych według uczniów przedmiotów. Aby czuć się dobrze w szkole, uczniowie sugerowali zmiany odnoszące się do budynku szkoły i procesu dydaktyczno-wychowawczego. Szkoła marzeń powinna być mała, przytulna, mieć dobrą atmosferę, dobrą bazę dydaktyczną i wyposażenie; powinny być w niej prowadzone zajęcia różnego typu, z wykorzystaniem bloków tematycznych; na ocenę powinna się składać punktacja z różnych poczynań ucznia; podręczniki powinny znajdować się w szkole i mieć inny charakter; uczniowie powinni mieć pełną wolność w zakresie stroju i możliwość uczestnictwa w szkolnych dyskotekach. |