Celem badania było wykazanie, że czas rozpoczęcia nauki szkolnej, płeć dziecka i wykształcenie rodziców w różny sposób wpływają na rozwój intelektualny badanych dzieci. Do oceny rozwoju intelektualnego (w tym osiągnięć szkolnych) zastosowano niewerbalne testy inteligencji, w których zminimalizowano wpływ niektórych uwarunkowań kulturowych: 1) Test Matryc Kolorowych Ravena (1949; zaadaptowany w 1949 przez Centralny Ośrodek Metodyczny Poradnictwa Wychowawczo-Zawodowego; T. Woynarowska, 1991); 2) Test Rysunku Postaci Ludzkiej – Goodenough-Harris Drawing Test (1963; E. Hornowska, W.J. Paluchowski, 1987). Badaniem objęto 291 dzieci. Grupę eksperymentalną 121 dzieci wylosowano ze szkół, w których realizowano program badawczy pod kierunkiem prof. dr hab. Marii Cackowskiej; rozpoczęły one naukę w pierwszej klasie w wieku sześciu lat (średnia wieku w pierwszym etapie badania: 90,3 miesiąca). Do grupy kontrolnej wybrano losowo 170 dzieci z równoległych klas, dzieci rozpoczęły naukę w wieku siedmiu lat (średnia: 98,1 miesiąca). Testy przeprowadzono dwukrotnie w odstępie jednego roku (październik–grudzień 1991 i 1992); miały charakter zbiorowy; w pierwszym etapie przeprowadzono Test Ravena, w drugim również Test Rysunku Postaci Ludzkiej. Rodziców z wykształceniem podstawowym miało 26,1% dzieci, średnim – 38,8%, wyższym – 35,1%. Analiza wyników potwierdziła, że na dynamikę rozwoju intelektualnego bardzo duży wpływ ma wiek. Pierwszy etap badania Testem Ravena nie wykazał istotnych różnic między grupami, jednak po drugim etapie stwierdzono, że dzieci rozpoczynające naukę jako siedmiolatki cechowała większa dynamika. Dzieci sześcioletnie przejawiały mniejszy wzrost sprawności intelektualnej, zwłaszcza myślenia analityczno-syntetycznego (prawdopodobnie związane to było z niższym poziomem dojrzałości centralnego układu nerwowego). Wyniki Testu Rysunku Postaci Ludzkiej nie wykazały istotnych różnic – stwierdzono, że można to wyjaśnić zbliżonym stopniem dojrzałości procesów postrzegania, abstrahowania i generalizacji u obu grup lub słabą dyskryminatywnością tej metody. Analiza potwierdziła pogląd o braku różnic w globalnym rozwoju intelektualnym w tym wieku w zależności od płci. Test Rysunku Postaci Ludzkiej wykazał jednak istotne różnice między chłopcami i dziewczętami – uznano, że wydały się one bardziej rozwinięte społecznie, w wyższym stopniu miały przyswojone pojęcia przyrody i człowieka, lepiej przyswoiły sobie zdolności do ujmowania całości, abstrahowania i generalizacji. Najwyższe wyniki średnie w Teście Ravena uzyskiwały dzieci rodziców z wykształceniem wyższym, najniższe – dzieci rodziców z wykształceniem podstawowym. Jednak te ostatnie rozwijały się szybciej od pozostałych dzieci (wyższe różnice wyników pomiędzy pierwszym i drugim etapem badania), co wskazuje, że rozpoczęcie nauki było bodźcem pobudzającym dynamikę ich rozwoju. Stwierdzono bardzo słaby związek Testu Rysunku Postaci Ludzkiej z Testem Kolorowych Matryc Ravena; wyniki jednego nie mogą być predykatorem drugiego, nie można ich stosować zamiennie do pomiaru rozwoju intelektualnego.