Celem badania było określenie relacji między rodzicami a nauczycielami wychowania początkowego w zakresie wychowania fizycznego. Badanie ankietowe przeprowadzono w siedmiu byłych miastach wojewódzkich sąsiadujących z województwem stołecznym. Objęto nim 1500 rodziców uczniów klas trzecich szkoły podstawowej oraz 114 nauczycielek nauczania początkowego. Stwierdzono, że w badanych szkołach nie funkcjonują mechanizmy współpracy z rodzicami. Prawie 53% nauczycielek nie odpowiedziało na pytanie, czy ich szkoła poza wywiadówkami posiada system współpracy z rodzicami; 47% odpowiedziało pozytywnie, z tego połowa nie potrafiła określić, na czym współpraca taka polega; najczęściej wymieniano spotkania indywidualne z rodzicami; niewielka grupa organizowała imprezy sportowe z udziałem rodziców. Według rodziców działających w radach badanych szkół najpopularniejszym sposobem współpracy były uroczystości szkolne. Zdaniem rodziców współpraca ze szkołą zależała od zaangażowania rodziców (25%) i nauczycieli (25%). Nauczyciele uzależniali ją głównie od zaangażowania rodziców (47%). Po 13% z obu grup stwierdziło, że zależy ona od kontaktów, dobrych chęci, zrozumienia, określenia zakresu działań, atmosfery; nauczyciele częściej zwracali uwagę na swoją sytuację materialną. 42% nauczycieli oczekiwało od rodziców większej świadomości pedagogicznej, 17% większego zainteresowania, 14% pomocy ekonomicznej szkole, 7% ciekawych pomysłów na imprezy i pomocy w organizowaniu; 4% nie oczekiwało niczego, 32% nie odpowiedziało na pytanie. Prawie 30% nauczycieli deklarowało częste omawianie z rodzicami spraw dotyczących wychowania fizycznego dzieci, 68% poruszało je sporadycznie. Prawie 68% uznało, że formą pedagogizacji rodziców są wywiadówki poświęcone tematyce zachowań zdrowotnych i zdrowego stylu życia rodziny. Połowa badanych nauczycieli uważała, że rodzice są zapoznawani z programem WF-u w klasach młodszych i informowani o jego realizacji. Około 46% rodziców czuło się poinformowanych o realizacji programu WF-u; 93% uważało, że nie ma wpływu na układ programu. 35% rodziców wyraziło chęć udziału w lekcjach WF-u w celu obserwacji dziecka lub pomocy prowadzącemu. Organizacji lekcji z udziałem rodziców podejmowało się 42% nauczycieli. W pytaniach zamkniętych 42% badanych nauczycieli potwierdziło, że uczniowie prezentują rodzicom swoje osiągnięcia z WF-u, 73% potwierdziło prowadzenie korespondencji z rodzicami. Badani nauczyciele stwierdzili, że 73% rodziców nie pytało o publikacje dotyczące problemów rozwojowych, 22% pytało okazjonalnie, 4% wykazywało zainteresowanie literaturą fachową; 13% stwierdziło, że rodzice proszą o poruszenie interesującego ich problemu podczas zbiorowych spotkań. 33% nauczycieli podejmowało się organizacji imprez sportowo-rekreacyjnych dla rodziców i dzieci. Zdaniem respondentów z inicjatywą pomocy w ich organizacji wychodzi 8% rodziców; zdaniem 26% rodziców można by liczyć na pomoc ich samych w organizacji. Ponad 54% rodziców chciało uczestniczyć razem z dziećmi w takich imprezach (częściej deklarowali to rodzice z wykształceniem wyższym). 17% rodziców widziało możliwość wspomagania szkoły w zakresie wychowania fizycznego (częściej rodzice z wykształceniem wyższym), z tego 11% podało konkretne rozwiązania (12% nie wypowiedziało się). 72% badanych rodziców uważało, że ich dzieci mają możliwość uczestnictwa w dodatkowych zajęciach sportowych, ale tylko połowa posyłała je na takie zajęcia. Głównym organizatorem zajęć ruchowych dla dzieci była szkoła (19%), następnie organizatorzy prywatni (8%), kluby sportowe (3%), ośrodki sportu i rekreacji (2%), domy kultury (2%). 39% rodziców nie znało lokalnych organizacji i instytucji zajmujących się organizacją imprez sportowo-rekreacyjnych, 12% nie wiedziało o takich na terenie miasta. Pozostali wymieniali poza szkołą i organizatorami prywatnymi (po 18%) kluby osiedlowe (17%) i sportowe (16%), w dalszej kolejności ośrodki kultury (8%), TKKF (4%), Kościół i harcerstwo (3%).