Celem badania było porównanie różnych wersji samoopisów i wyobrażeń ideału społecznego człowieka, które wykonywali studenci za pomocą testu przymiotnikowego ACL. Badaniem objęto 30 osób – studentów trzeciego roku pedagogiki, wśród których było 6 mężczyzn i 24 kobiety. Respondenci wypełniali ACL w pięciu wersjach: jaki jesteś? (ja realne), jaki chcesz być? (ja idealne), jaki jest według ciebie ideał osobowości w twoim otoczeniu? (ideał otoczenia/ideał społeczny), jakie cechy powinien posiadać człowiek w pełni dojrzały psychicznie? (ideał dojrzałej osobowości), jaki jesteś w oczach innych? (ja w oczach innych). Wyniki uzyskane w badaniu pozwoliły stwierdzić, że obraz samego siebie wśród studentów pedagogiki jest najbardziej podobny do wersji: ja w oczach innych. Ja idealne z kolei jest najbardziej zbliżone do wersji: ideał otoczenia oraz ideał zdrowej, dojrzałej osobowości. Świadomość bycia postrzeganym przez innych jest istotna dla kształtu obrazu samego siebie (ja realnego). W zakres obrazu samego siebie wchodzi przede wszystkim sposób widzenia siebie w oczach innych ludzi, a nawet obraz samego siebie jest w pewnym sensie rezultatem postrzegania przez inne osoby. Z kolei idealny obraz samego siebie jest efektem świadomości reguł, norm i oczekiwań społecznych w środowisku, w jakim człowiek przebywa. Najbardziej wystawione na wartościowanie społeczne są zachowania (nie)agresywne, potrzeba ekshibicjonizmu, podporządkowania się – w tych wymiarach obserwuje się największe zmiany w zachowaniu człowieka. Ma to związek ze wzrostem zachowań agresywnych, manipulatorskich, wykorzystujących i polegających na podporządkowaniu się innym ludziom.