Badanie poświęcone potrzebom nauczycieli w zakresie wiedzy psychologicznej składało się z następujących etapów: nauczyciele sami określali swoje potrzeby w zakresie wiedzy psychologicznej, nauczyciele oceniali swoje kompetencje psychologiczne, za pomocą odpowiednich testów określano poziom wiedzy psychologicznej nauczycieli, za pomocą odpowiednich testów określano praktyczne umiejętności psychologiczne nauczycieli, jak sobie radzą w różnych sytuacjach wychowawczych. Badaniem objęto 100 nauczycieli szkół zawodowych, zasadniczych i ponadpodstawowych. 90 osób zadeklarowało, że nie ma żadnego wykształcenia psychologicznego. Siedmiu nauczycieli uczęszczało na odpowiednie kursy w tym zakresie. Jedna osoba czytała literaturę psychologiczną, a dwie zetknęły się z psychologią w liceum. Wśród badanych było 51 kobiet i 47 mężczyzn. Badanie przeprowadzono podczas kursów dokształcających. 80% nauczycieli uznało, że wiedza psychologiczna mogłaby im pomóc w rozwiązywaniu problemów osobistych, 85% stwierdziło zaś, że wiedza tego typu polepszyłaby ich kontakty z innymi ludźmi. 36% nauczycieli chciałoby wiedzieć więcej na temat swoich emocji, 24% – na temat swoich potrzeb, 55% – na temat swoich zdolności i umiejętności. 50 osób uznało, że wiedza psychologiczna pozwoliłaby na efektywniejszą pracę z uczniem nerwowym, 77 osób – z uczniem sprawiającym trudności wychowawcze, 62 osoby – z uczniem, który nie ma motywacji do nauki. Większość respondentów uznała swoje umiejętności psychologiczne za niezbyt dobre. 62% badanych twierdziło, że posiadają wystarczające umiejętności w pracy z uczniem nieśmiałym, 14% – z uczniem dyslektycznym, 16% – z uczniem agresywnym. Swoje umiejętności psychologiczne jako bardzo dobre określiła tylko jedna osoba, jako dobre 25 nauczycieli, dość dobre 38, niezbyt dobre 32, bardzo słabe – czterech respondentów. Największe braki w wiedzy psychologicznej nauczycieli stwierdzono w zakresie: czynników kształtujących osobowość dziecka i powodujących zaburzenia w zachowaniu; czynników powodujących niepowodzenia uczniów w nauce; umiejętności rozpoznania i określenia uczniów nietypowych; umiejętności motywowania do nauki; umiejętności rozbudzania zainteresowań i aktywności poznawczej; umiejętności kształtowania postaw moralnych.