Badanie miało na celu odpowiedź na pytanie, czy młode pokolenie dostrzega specyficzne potrzeby ludzi starszych. Sondażem diagnostycznym z wykorzystaniem ankiety składającej się z siedmiu pytań otwartych objęto 203 studentów studiów niestacjonarnych Akademii Świętokrzyskiej z kierunku pedagogika, specjalność ZEW i P z terapią pedagogiczną, rewalidacja, resocjalizacja i profilaktyka społeczna. 96,6% badanych stanowiły kobiety, a 3,4% mężczyźni. 40,9% stanowili mieszkańcy miast, pozostali respondenci zamieszkiwali wieś. Wszyscy badani byli osobami pracującymi w szkolnictwie lub pragnącymi w nim pracować. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że studenci postrzegali najczęściej starość jako czas, w którym możliwości człowieka ulegają ograniczeniu oraz kiedy potrzebne są pomoc i opieka innych osób (35%). Pomocy tej udziela rodzina, sąsiedzi lub instytucje publiczne. Potrzeby ludzi starszych były w odczuciu badanych bardzo zróżnicowane – od potrzeb fizjologicznych do potrzeby miłości, akceptacji, szacunku i zrozumienia. Zwrócono uwagę na potrzebę podtrzymywania wielu relacji towarzyskich, również z młodzieżą, która zdaniem badanych często nie akceptowała seniorów. Studenci dostrzegali również, że osoby starsze, szczególnie w okresie transformacji ustrojowej, nie dysponowały wystarczającymi środkami finansowymi na zaspokojenie swoich podstawowych potrzeb. 2/5 badanych zwróciło uwagę na brak odpowiedniej opieki medycznej. Studenci nie uciekali od rozmyślania nad swoją własną starością oraz potrafili wskazać, jakie będą mieli w tym czasie potrzeby – opieki ze strony rodziny, właściwej opieki medycznej oraz zabezpieczenia finansowego.