Celem badania było prześledzenie wyników nauczania matematyki w klasach ósmych szkoły podstawowej. Badaniem objęto 1295 uczniów, jednak prace 122 osób wyłączono z analizy na podstawie orzeczeń poradni psychologiczno-pedagogicznych. Posłużono się testem zawierającym 15 zadań, które koncentrowały się przede wszystkim na stosowaniu wiadomości matematycznych w sytuacji prostej, typowej oraz na rozumieniu wiadomości. Zadania miały charakter otwarty i punktowano je w skali od 0 do 1. 98 uczniów (8,4%) otrzymało maksymalną liczbę 15 punktów, które można było zdobyć z testu. Jedynie dwie osoby nie rozwiązały poprawnie żadnego zadania. Średnio uczniowie otrzymywali z tekstu około 10-11 punktów. Wyższy niż średni wynik otrzymało 36 szkół, tyle samo – wynik niższy niż średni. 59 uczniów otrzymało oceny niedostateczne, 177 mierne, 253 dostateczne, 304 dobre, 380 bardzo dobre. Nie wystawiano ocen celujących, ponieważ zadania matematyczne nie wykraczały poza program nauczania. Najlepiej uczniowie opanowali obliczanie prostych pierwiastków stopnia drugiego – 94,7%. Więcej kłopotu badani mieli z obliczaniem wartości liczbowej wyrażenia algebraicznego – 73,3%. W tym wypadku uczniowie najczęściej popełniali błędy w mnożeniu, obliczaniu różnicy i ustawianiu błędnej kolejności działania. Ósmoklasiści dobrze rozpoznawali trójkąty prostokątne podobne i przekształcali wyrażenia arytmetyczne za pomocą potęg – odpowiednio 74,7% i 64,3%. Nie najlepiej za to opisywali wzorem proste sytuacje zadaniowe – nie potrafiła tego wykonać prawie połowa badanych. Wyniki badania pokazały, że uczniowie dobrze opanowali umiejętności matematyczne na poziomie koniecznym, a dobrze na poziomie podstawowym i rozszerzającym. Lepiej radzili sobie z zdaniami geometrycznymi niż algebraicznymi. Ósmoklasiści z Krakowa osiągnęli lepsze wyniki niż ich rówieśnicy uczęszczający do wiejskich szkół podstawowych. Dodatkowo stwierdzono, że zadania tekstowe i wyrażenia arytmetyczne z pierwiastkami i potęgami sprawiały uczniom najwięcej trudności.