Celem badania było sprawdzenie, czy zachodzące w Polsce przemiany społeczno-kulturowe miały wpływ na postawy czytelnicze dzieci wielkomiejskich w młodszym wieku szkolnym. W latach 1986-1987 przeprowadzono badanie wśród 154 uczniów klas I-III z województwa szczecińskiego (grupa W); w czerwcu 1993 przeprowadzono badanie 300 uczniów klas I-III z województw szczecińskiego i koszalińskiego (grupa P). W obu etapach posłużono się tym samym kwestionariuszem wywiadu z uczniami i ich rodzicami. Za wskaźniki czytelnictwa przyjęto: miejsce czytelnictwa wśród innych form spędzania czasu wolnego, miejsce książki wśród innych publikacji, zamiłowanie do czytania różnych form słowa drukowanego, racje wewnętrzne skłaniające do czytania lektury, aktywność czytelniczą, źródła zdobywania książek, czasopism i komiksów. Analiza porównawcza wyników wykazała zmiany w wyróżnionych elementach postawy czytelniczej. Główną czynnością dzieci z grupy W w czasie wolnym było czytanie książek i czasopism (54%), dzieci z grupy P – gry, zabawy, oglądanie telewizji (46%), czytanie uzyskało 16,3% wskazań. Znacznie wzrosła rola czasopism – chęć zabrania ich na kolonie jako jedynej rzeczy deklarowało 36,3% dzieci z grupy P i tylko 3,9% z W; zmniejszyła się rola komiksu – z 36,6% w grupie W do 26,3% w grupie P. Książkę zabrałoby 59,5% z grupy W i 37,4% z grupy P. Grupy W i P podobnie lubiły czytanie książek (53,6% i 56,3%) i komiksów (po 57%). Widoczne było zróżnicowanie motywów czytania książek i czasopism, wzrosła liczba dzieci sięgających po książki pod wpływem bodźców zewnętrznych oraz kierujących się w doborze książki i komiksów obrazkami i ilustracjami. Dzieci z grupy W częściej podawały pragnienie wrażeń i przeżyć niż z P (34% i 3,7%); dzieci z grupy P częściej były zainteresowane obrazkami i ilustracjami niż z W (27% i 9,1%); chęć zdobycia wiedzy nieco częściej wymieniały dzieci z W niż P (17,6% i 3,3%); dzieci z grupy P częściej niż z W wymieniały nacisk i przymus rodziców lub wpływ nauczyciela (23,3% i 5,9%). Nie było istotnych różnic między odsetkiem uczniów traktujących lekturę jako cel sam w sobie (W – 27,5%, P – 28,7%) i zapełnienie wolnego czasu (5,9% i 3,7%). Dzieci z grupy W częściej niż P podawały jako motyw czytania czasopism zainteresowanie rozrywkami umysłowymi (48% i 10,3%). Dzieci z grupy P nieco częściej niż W wymieniały czytanie czasopism jako cel sam w sobie (31,3% i 20,7%); częściej wymieniały nacisk, przymus (31% i 4,7%). Czytanie komiksów było celem samym w sobie dla 49,4% dzieci z grupy W i 27,3% z grupy P; zainteresowanie obrazkami wymieniało 32% grupy P i 9,7% W; zainteresowanie humorem 26,7% grupy P i 14,3% W. Stwierdzono, że wzrosła liczba dzieci systematycznie czytających książki – dzieci z grupy P miały częściej systematyczny kontakt z książką niż grupy W (86,3% i 74,5%); wzrosła popularność czasopism (z 43% do 56,3%); zmalała popularność komiksu, wzrosła liczba dzieci mających z nim kontakt sporadyczny (z 25,5% 39%). Dzieci z grupy P znacznie częściej niż W twierdziły, że wypożyczają książki z biblioteki szkolnej (79,3% i 50,6%); dzieci z grupy W częściej niż P twierdziły, że je kupują (46,8% i 17%). Kupno jako źródło pozyskiwania czasopism częściej wymieniały dzieci z grupy W niż P (75,5% i 67,3%); pożyczanie od kolegów częściej wskazywały dzieci P niż W (18% i 7,3%). Dzieci z grupy P znacznie częściej niż W twierdziły, że komiksy kupują (81% i 66,2%); dzieci z grupy W częściej niż P korzystały z czytelni (14,8% i 7,7%) i pożyczały komiksy od kolegów (14,8% i 6%). Stwierdzono, że może to wynikać ze zubożenia rodzin, których nie stać na kupno książek, a tylko na tańsze publikacje – komiksy i czasopisma. Wysunięto postulat wzbogacenia biblioteki szkolnej oraz większego udziału rodziców w organizowaniu dzieciom czasu wolnego.