Abstrakt: |
Celem badania było uzyskanie informacji na temat liczby zespołów korekcyjno-kompensacyjnych, funkcjonujących w szkołach podstawowych w Elblągu, liczby uczniów o deficytach rozwojowych, kwalifikacji prowadzących je nauczycieli oraz metod przez nich stosowanych. Ankietę przeprowadzono w 10 elbląskich szkołach. Badanie wykazało, że sześć z 10 szkół prowadziło zespoły korekcyjno-kompensacyjne, obejmujące 270 uczniów. Wśród nich znalazło się 59 uczniów umieszczonych w zespołach bez opinii Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, co oznaczało, że praca nauczyciela-terapeuty nie była ukierunkowana przez specjalistyczną diagnozę i tym samym była nieskuteczna. Badane zespoły liczyły zwykle zbyt wielu uczniów (osiem, dziewięć osób przy maksymalnej dopuszczalnej liczbie pięciu osób), co – jak wynika z doświadczenia – również obniża skuteczność terapii. W czterech szkołach funkcjonowały jedynie zespoły dydaktyczno-wyrównawcze, głównie z powodu braku odpowiedniej kadry. 114 uczniów skierowanych do zespołów korekcyjno-kompensacyjnych nie otrzymywało tym samym odpowiedniej pomocy. Dziewięć zespołów w badanych szkołach prowadzonych było przez nauczycieli nieposiadających świadectwa ukończenia kursu, który kwalifikowałby ich do tego rodzaju pracy. Ponadto tylko w czterech badanych szkołach wyposażenie w pomoce dydaktyczne uzyskało ocenę zadowalającą, a trzy placówki nie posiadały nawet oddzielnego gabinetu dla terapeuty. |