Celem badania było poznanie opinii nauczycieli na temat reform programowo-edukacyjnych w polskim szkolnictwie; objęto nim nauczycieli szkół podstawowych i średnich z Kościerzyna (N = 60). W badaniu wykorzystano kwestionariusz składający się z pytań otwartych. Uzyskano ostatecznie 45 wypełnionych kwestionariuszy. Znakomita większość badanych uznała reformy za konieczne (90%), choć ich zdaniem szkoły nie realizują w pełni ich założeń (70%), przede wszystkim dlatego, że nie są przygotowane (85%) m.in. pod względem warunków lokalowych (brak separacji gimnazjów od szkół podstawowych, ciasnota) i pomocy dydaktycznych. 26% nauczycieli wyraziło zdanie, że szkoła dobrze przygotowuje dzieci i młodzież do podejmowania zadań życiowych, do złożoności i zmienności ról. 22% uznało, że zadanie to wypełniane jest częściowo. 52% odpowiedziało, że szkoła nie spełnia tego zdania, przede wszystkim ze względu na przeładowanie programowe, które zmusza nauczyciela do ciągłej gonitwy z czasem i uniemożliwia poruszanie problemów istotnych w życiu ucznia. Uzyskanie przez ucznia optymalnego poziomu umiejętności i wiadomości wymagało dalszego uszczuplenia programu i uwzględnienia różnorodnych metod nauczania (burzę mózgów, dramę, metodę problemową, uczenie przez działanie itp.). 44% badanych oceniło pozytywnie nowy sposób oceniania, 17% stwierdziło, że minęło jeszcze zbyt mało czasu na ocenę, 39% wypowiedziało się na temat tego systemu negatywnie, bo nie różnił się istotnie od poprzedniego.