Celem badania było poznanie opinii nauczycieli i rodziców na temat reformy oceniania osiągnięć szkolnych w szkole podstawowej. W badaniu zastosowano metodę wywiadu półstandardowego skierowanego do nauczycieli klas drugich (N = 20) z losowej próby 20 szkół podstawowych, analizę dokumentacji szkolnej oraz ankietę skierowaną do rodziców uczniów klas drugich (N = 489) z oddziałów, w których badani byli nauczyciele. W wyniku badania zgromadzono wypowiedzi nauczycieli na temat: selekcyjnej funkcji oceniania, oceniania zorientowanego na program nauczania, oceniania formującego i zwiększania wartości informacyjnej oceny, udziału rodziców w procesie kształcenia, istnienia w szkole dwóch antagonistycznych systemów oceniania, ogólnie – oceniania opisowego. Nauczyciele odpowiedzieli również na bardziej szczegółowe pytania o: systemy oceniania stosowane w ich szkołach, ocenianie wstępne poziomu umiejętności podstawowych dla nauki w szkole, ocenianie bieżące, ocenianie okresowe, ocenianie miesięczne, język ocen semestralnych i rocznych, udział uczniów i rodziców w ocenianiu osiągnięć, teczki prac i dzienniczki oceny osiągnięć, systemy motywujące i dyscyplinujące, reakcję uczniów i rodziców na oceny opisowe. Odpowiedzi rodziców pozwoliły stwierdzić, że najczęstszą formą kontaktu z nauczycielką była rozmowa podczas zebrania szkolnego (96%), następnie wpisywanie przez nauczycielki uwag i notatek do dzienniczka lub zeszytu ucznia (54%). Najrzadziej stosowano kontakt listowny i telefoniczny. Wśród materiałów pokazywanych rodzicom przez nauczycielkę dominowały klasówki dziecka (72%), następnie prace plastyczne/ręczne (35%) oraz notatki ilustrujące postępy dziecka (56%). Rodzice pozytywnie oceniali częstotliwość kontaktów z nauczycielką (89%) oraz jakość tych informacji w zakresie materiału i umiejętności obowiązujących ucznia (91%). Pod względem zachęcania dziecka do nauki i sprawiedliwości oceny rodzice najczęściej preferowali stary system oceniania (odpowiednio 51% i 40%). Nowy system oceniania preferowano z kolei ze względu na skuteczniejsze dostarczanie informacji na temat postępów dziecka (51%) oraz pozwalanie rodzicom na lepszą pomoc dziecku w nauce (40%). Stwierdzono słaby związek między wykształceniem rodziców a stosunkiem do systemów oceniania – aprobata dla nich spadała wraz ze wzrostem wykształcenia rodziców (bardziej dla nowego systemu niż dla starego).