Celem badania była diagnoza opinii nauczycieli zatrudnionych w szkołach specjalnych na temat wprowadzonej reformy oświaty. Ankietę skierowano do kilkunastu szkół specjalnych (podstawowych i gimnazjów) w województwie lubelskim oraz Lublinie. Finalnie analizę oparto na odpowiedziach uzyskanych od 30 osób (w tym siedmiu osób z ośrodka dla dzieci niesłyszących oraz 23 z ośrodków specjalnych dla dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim). Wśród respondentów 90% stanowiły kobiety (13 osób uczyło na etapie kształcenia zintegrowanego, 12 pracowało w klasach IV-VI, a pięć w gimnazjum specjalnym). W wyniku przeprowadzonego badania wykazano, że zdaniem większości ankietowanych (100% ze szkoły dla niesłyszących oraz 96% ze szkół specjalnych) reforma nie została odpowiednio przygotowana (przede wszystkim z powodu braku programów, podręczników i wskazówek metodycznych, a także niejasności systemu oceniania oraz braku praktycznego przeszkolenia pedagogów). Okazało się również, że 40% respondentów ze szkół specjalnych i 60% ze szkoły dla niesłyszących nie dostrzegało pozytywnych wymiarów wprowadzenia reformy. Za wartościowe natomiast uznano takie zmiany jak: korelację przedmiotową i nauczanie blokowe, ocenę opisową, zwiększenie dostępu do komputerów (TIK), uaktywnienie nauczycieli w procesie doskonalenia zawodowego. Zgromadzony materiał pozwolił również wykazać, że do trudności, z jakimi musieli zmierzyć się badani po wprowadzeniu reformy, zaliczono m.in.: opracowanie programów, poszukiwanie pomocy naukowych czy konieczność dostosowania wymagań programowych do potrzeb i możliwości uczniów z niepełnosprawnością.