Przedmiotem ogólnokrajowych badań jest struktura warunków wpływających na treści i metody edukacji w zakresie sztuk wizualnych i muzyki w krajach niemieckiego obszaru językowego, zarówno dzisiejszych nauczycieli języka niemieckiego, jak i ich obecnych uczniów. Poddano analizie interkulturowy wymiar sztuk wizualnych i muzyki w kontekście nauczania języka niemieckiego jako obcego w Polsce. Kontekst ten określa sytuacja przełomowa, w której znajduje się do dzisiaj polskie szkolnictwo w związku z wprowadzoną w 1999 roku reformą szkolnictwa i reformą programową. Przeanalizowano łącznie 451 podręczników, wydanych w latach 1986–1998 lub w latach 1999–2005, zarówno do nauki języka niemieckiego, jak i podręczników w języku polskim do nauki języka polskiego, historii, wychowania plastycznego i muzycznego – badano je pod względem asortymentu treściowego i metodycznego, o ile dotyczył sztuki i muzyki w krajach niemieckiego obszaru językowego. W latach 1999-2002 przeprowadzono w całym kraju badania za pomocą pisemnych ankiet. Objęto nimi łącznie 640 studentów pierwszego semestru germanistyki lub studiujących w nauczycielskich kolegiach języków obcych. Wyniki pokazały, że studenci wynieśli ze szkoły ambiwalentne, czy wręcz negatywne doświadczenia związane ze sztukami wizualnymi i muzyką oraz skojarzenia, które w odniesieniu do krajów niemieckiego obszaru językowego nie wykraczają poza światowe standardy muzyki XIX wieku i sztuki XX wieku, jak również ponad metodyczną praktykę, w której media, takie jak obraz i dźwięk, są bez przerwy sytuowane w cieniu tekstów. Obserwacje te zostały potwierdzone przez kolejne pisemne ankiety (pytania zamknięte i otwarte), przeprowadzone wśród 331 studentów ostatnich lat studiów germanistyki i kolegiów językowych na przełomie lat 2002/2003 oraz w 2003 roku.