Przedmiotem badania była przemoc szkolna i środowiskowa wśród uczniów Zespołu Szkół Społecznych SOP w Płocku. W badaniu wzięło udział 52 uczniów (30% całej populacji szkolnej) z czterech klas: pierwszej, drugiej, trzeciej i czwartej, z każdego rocznika. Do pomiaru wykorzystano Skalę postaw oraz ankietę dla uczniów. W skali znajdowało się 12 stwierdzeń, które umożliwiały określenie nastawienia uczniów wobec agresji oraz ich wiedzy o agresywnych zachowaniach. Młodzież ustosunkowywała się do stwierdzeń za pomocą pięciostopniowej skali ocen: zdecydowanie tak, raczej tak, nie mam zdania, raczej nie, zdecydowanie nie. Za pomocą ankiety zbadano miejsce przemocy, sytuacje, formy, osoby stosujące przemoc oraz reakcje badanych na sytuacje przemocowe. Do najbardziej niebezpiecznych miejsc w szkole uczniowie zaliczyli: salę gimnastyczną oraz łazienki. Najmniej niebezpieczna okazała się szatnia. Mimo to stopień zagrożenia wśród uczniów będących w szkole okazał się niski. Bardziej zagrożeni czuli się badani poza szkołą, w takich miejscach jak: stadion, park, przystanek, klatka schodowa i podwórko. Dla uczniów bardzo bezpieczne są ich domy rodzinne. Przemoc według respondentów najczęściej występuje: na dyskotekach, meczach, koncertach, podczas konfliktów z rówieśnikami. Spośród form wyrażania przemocy do najczęściej stosowanych należały: wyzwiska (35), poniżanie (19), niszczenie rzeczy (19), plucie (23) oraz zamykanie w łazienkach (13). Poza szkołą młodzież najczęściej wybierała takie sposoby na wyrażanie agresji jak: wyzwiska (43), bicie i kopanie (39), poniżanie (36). Okazało się, że badani uczniowie w szkole najczęściej doznają przemocy w formie wyzwisk (13 wskazań) i poniżania (7), a poza szkołą – wyzwisk (24), także zastraszania (12) i poniżania 8). Chłopcy na terenie szkoły cztery razy częściej niż dziewczęta są ofiarami przemocy. Żaden z respondentów nie doświadczył przemocy seksualnej. Uczniowie stają się ofiarami przemocy dwa razy częściej poza szkołą niż w szkole. Na przemoc uczniowie najczęściej reagują w postaci: prośby o pomoc kolegów (28 wskazań), agresywnych zachowań (23) oraz prośby o pomoc rodziców (18). Najrzadziej w takich sytuacjach proszą o pomoc nauczycieli: dziewięć wskazań. Jeśli badani stają się świadkami przemocy, to najczęściej proszą o pomoc starszych kolegów (28 wyborów) albo dorosłych (24). 17 osób w ogóle nie reaguje na taką sytuację, a dziewięć ucieka. W celu poprawy bezpieczeństwa w szkole młodzież wymieniała następujące propozycje: zatrudnienie ochroniarza, zainstalowanie kamer, usprawnienie dyżurów nauczycieli, rozmowy na temat przemocy, kontrolę identyfikatorów oraz dyżury tzw. straży uczniowskiej.