Przedmiotem badania były rezultaty edukacji ekologicznej z wykorzystaniem utworów poetyckich. Badaniem objęto uczniów klas młodszych w Szkole Podstawowej nr 1 w Polkowicach. Najpierw zapoznano badanych z utworami poetyckimi o tematyce związanej ze środowiskiem naturalnym i zrealizowano materiał z zakresu edukacji ekologicznej. Następnie przeprowadzono wywiady z uczniami na temat ich stosunku do zwierząt: jakie zwierzę chciałyby spotkać podczas spaceru i jak postąpiłyby w takiej sytuacji. Pierwszoklasiści w większości chcieliby zobaczyć podczas spaceru takie zwierzę, które już znają, np. papugę, chomika, psa, kota. 78 z 92 respondentów zaopiekowałoby się napotkanym zwierzęciem, z czego 64,5% osób przygarnęłoby je na stałe. 15,4% dzieci zadeklarowało, że poszukałoby innego opiekuna dla zwierzaka, 19,2% badanych – po udzieleniu pomocy zwierzakowi – wypuściłoby go na wolność. Reszta pierwszoklasistów nie pomogłaby zwierzakowi z powodu lęku albo przestróg rodziców. 3,2% badanych uczniów z klas drugich nie udzieliłoby pomocy napotkanemu zwierzakowi. Dziewięcio- i dziesięciolatki wymieniały na ogół więcej nazw zwierząt i ptaków niż ich młodsi koledzy. Żaden z badanych z tej grupy nie zachowałby się negatywnie wobec napotkanego zwierzaka. Trzecioklasiści prawie identyfikowali się z przyrodą i wyobrażonym zwierzakiem, spotkanym podczas spaceru, chęć udzielenia pomocy była u nich motywowana litością, troską, zainteresowaniem przyrodą, poczuciem obowiązku i miłością do zwierząt.