Badaniem objęto 578 słuchaczy szkół dla dorosłych. W większości badani nie przekroczyli 25. roku życia. Około 60% zdecydowało się na kontynuowanie kształcenia tuż po ukończeniu szkoły młodzieżowej; inni po długiej przerwie (nawet 20 lat). Blisko połowa wykonywała aktualnie pracę zawodową (głównie zawody: mechanik samochodowy, monter, konserwator, sprzedawca). Wśród badanych najpopularniejsze były zainteresowania sportowe, potem informatyczne, techniczne, motoryzacyjne. Czas poza pracą i nauką przeznaczano głównie na spotkania towarzyskie, następnie na uprawianie sportu i turystyki, pracę z komputerem. Wśród przedmiotów, z którymi w dotychczasowych szkołach badani radzili sobie najlepiej, były głównie przedmioty zawodowe (około 25% wypowiedzi), humanistyczne i matematyczno-przyrodnicze (po 20%). Najtrudniejsze okazywały się przedmioty matematyczno-przyrodnicze, trudne dość często były też humanistyczne. Jako przyczyny powodzenia szkolnego najczęściej wymieniano zainteresowania (26%), zdolności i użyteczność przedmiotu (po 10%); jako przyczyny niepowodzeń – trudności ze zrozumieniem treści przedmiotu (21%), odpowiedzialnością obarczano też nauczyciela; około 5% za przyczyny sukcesów i porażek uznało własną pracę. Wśród własnych cech badani najwyżej oceniali umiejętności współpracy (średnia ocena 4,1 w skali 0-5); samodzielności (4,0), pracowitości (3,9), wytrwałości (3,8). Pozostałe cechy i umiejętności oceniali niżej, ale zawsze powyżej przeciętnej; najniżej oceniano własne umiejętności uczenia się (3,2) i dociekliwość (3,4). Znaczna część nie odpowiedziała na pytanie o to, co potrafi robić najlepiej; pozostali najczęściej wskazywali umiejętności sportowe, techniczne, umiejętność prowadzenia pojazdu. Stwierdzono, że słuchacze mają świadomość własnych osiągnięć i trudności, mają też jednak trudności z dokonywaniem samooceny, niski poziom refleksji nad sobą, dostrzeganiem własnej mocy sprawczej. Zdecydowana większość słuchaczy podjęła naukę świadomie. Wśród motywów wyboru nowej szkoły i specjalności dominowały motywy praktyczne nad poznawczymi (uzyskanie i podwyższenie kwalifikacji zawodowych wskazało ponad 35%, zdobycie wykształcenia i motywy związane ze specyfiką pracy szkoły wskazało po 12%, pozostałe maksymalnie po 10%). Głównym oczekiwaniem wobec szkoły było przygotowanie do zawodu i do życia (około 52%, pozostałe poniżej 10%). Od nauczycieli respondenci oczekiwali głównie umiejętności metodycznych (około 31%), właściwych relacji interpersonalnych (około 28%), walorów i cech osobowych (około 18%), współpracy (około 15%). Wśród trudności możliwych do napotkania najczęściej wymieniano trudności w uczeniu się, trudności związane z adaptacją do nowych warunków, pogodzeniem nauki z pracą zawodową. Od szkoły i nauczycieli oczekiwano pomocy w ułatwieniu dostępu do źródeł i materiałów, pomocy w rozumieniu treści, zadań, ćwiczeń, formułowaniu i rozwiązywaniu problemów, budzenia ciekawości, motywacji, zainteresowań, dodatkowych ćwiczeń i konsultacji, sprawiedliwego systemu oceniania, utworzenia systemu pomocy materialnej.