Przedmiotem badania była identyfikacja z zawodem nauczycieli klas pierwszych i drugich szkół podstawowych w Wielkopolsce (N = 60). W ankiecie zadano jedno pytanie: Czy zmieniłby Pan-i zawód?, z czterema odpowiedziami wymagającymi uzasadnienia. 34 osoby (56,7%) nie zmieniłyby zawodu nigdy, bowiem były nauczycielami z powołania, lubiły pracę z dziećmi i dawała im ona satysfakcję; miały także długi staż pracy. 17 osób (28,3%) zmieniłoby zawód w zależności od sytuacji w oświacie, możliwości uzyskania innej pracy, swojego stanu zdrowia i sytuacji w kraju. Pięć osób (8,4%) nie wiedziało, czy zmieniłyby zawód, czego też nie uzasadniały. Cztery osoby (6,6%) zmieniłyby zawód natychmiast, ponieważ nie odczuwały satysfakcji finansowej, wymagały tego okoliczności oraz sytuacja w polskiej oświacie napawała ich przerażeniem. Badanie potwierdziło feminizację zawodu nauczyciela – 96,6% badanych stanowiły kobiety. Wszyscy badani mieli przygotowanie pedagogiczne, w tym 51,7% ukończyło studia wyższe, 45% studium pedagogiczne, 4,3% liceum pedagogiczne. Wszyscy badani podnosili swoje kompetencje zawodowe poprzez uczestnictwo w konferencjach organizowanych przez metodyków, część uczestniczyła w kursach i szkoleniach ODN-u (20%), kursach kuratoryjnych (5%), studiach zaocznych (5%). Badani wymienili 70 tytułów dzienników, tygodników i czasopism czytanych systematycznie, okazjonalnie i sporadycznie. Tylko dziewięć z nich stanowiły czasopisma specjalistyczno-zawodowe, najczęściej były to Życie Szkoły i Głos Nauczycielski. 14% respondentów nie czytało w ogóle prasy, 4% wymieniło prasę poświęconą dziecku i rodzinie. 30% badanych nie przeczytało w ostatnim miesiącu żadnej książki, 20% czytuje m.in. książki pedagogiczne, tylko czterech respondentów wymieniło książki dla dzieci.