Celem badania było poznanie opinii dzieci z klas I-III szkoły podstawowej na temat lęku. Badaniem objęto 90 dzieci, po 30 osób z różnych szkół podstawowych w Poznaniu. Ze względu na znaczenie wieku dzieci dobór próby miał charakter celowy, jednocześnie dzieci do badań dobierano losowo. Zebrane opinie wskazały, że lęk dla dzieci był stanem obawy, specjalnym rodzajem strachu i reakcją emocjonalną na zagrożenie. Zagrożenie to było dla badanych prawie zawsze konkretne i zależne od czynników zewnętrznych, stanowiło główną oś rozmyślań dzieci nad lękiem. Zagrożenie wywołujące lęk badanych miało źródło w informacjach przekazywanych przez dorosłych, co wiązało się z brakiem wiedzy dzieci na temat różnych zjawisk (i brakiem wyjaśnień ze strony dorosłych). Stosunek dzieci do zagrożeń zmieniał się wraz z poszerzaniem się własnych doświadczeń dzieci.