Celem programu badawczego były opracowanie i normalizacja testu badającego zasób słownictwa młodzieży szkolnej Leksykon. Ostateczna wersja testu została ukończona w 1990 roku. W 1991 roku przeprowadzono badania normalizacyjne, którymi objęto 200 osób w wieku od 12 do 19 lat z dużych i małych miast, a także ze wsi. Badanie normalizacyjne wykazało, że średnie wyniki uzyskiwane przez kolejne grupy wiekowe wzrastają. Krzywa rozwoju językowego w zakresie diagnozowanym przez test wzrasta przynajmniej do wieku około 17 lat. Dziewczęta w wieku od 12;6 do 13;5 uzyskiwały lepsze wyniki niż chłopcy z tej kategorii wiekowej. W pozostałych grupach różnice nie były statystycznie istotne. Istotne i bardzo istotne zróżnicowanie statystyczne wystąpiło w określonych grupach wiekowych uczniów z trzech obszarów: miasta powyżej 100 tys., miasta poniżej 100 tys. mieszkańców oraz ze wsi. Różnice te dotyczyły uczniów w wieku od 13;6 do 14;5, 14;6 do 15;5 oraz 15;6 do 16;5. W dwóch przypadkach najniższe wyniki uzyskała młodzież ze wsi. Natomiast we wszystkich wymienionych grupach zawsze najlepsza była młodzież z dużych miast. Młodzież w wieku powyżej 15;6 lat, uczęszczająca do szkół średnich, uzyskiwała dużo lepsze wyniki niż rówieśnicy z zasadniczych szkół zawodowych. Badanie potwierdziło wysoką rzetelność testu.