Celem badania była charakterystyka młodzieży z orzeczoną dysleksją, m.in. osób studiujących na Uniwersytecie Gdańskim (45,5%). Spośród wszystkich badanych 66 studiujących dyslektyków 19,7% uczęszczało na ekonomię, 8% studiowało prawo, 4,5% oceanografię, dwie osoby – pedagogikę, po jednej osobie: psychologię, informatykę, biologię i nauki polityczne. 24,3% badanych to studenci Politechniki Gdańskiej, 7,6% Akademii Medycznej, 6,1% Wyższej Szkoły Morskiej, 3% Akademii Rolniczo-Technicznej, 1,5% Akademii Wychowania Fizycznego. 12% uczęszczało do wyższych szkół artystycznych. Trzy osoby studiowały na kierunku, na który wymagany był egzamin z języka polskiego (pedagogika i psychologia). 10% badanych uczyło się w studium zawodowym, 5% w studium medycznym, 2% w hotelarskim, 2% w pedagogicznym, 1% w bibliotekarskim. 5% badanych pracowało w zawodzie pielęgniarki, 3% elektryka, 2% policjanta. Cztery osoby posiadały średnie wykształcenie bez matury. Wyniki badania i charakterystyka młodzieży dyslektycznej mogą stanowić wskazówkę dla przyszłych absolwentów szkół średnich, którzy borykają się z trudnościami w pisaniu i czytaniu – w ich przypadku studia na kierunkach humanistycznych, np. polonistyka, historia, socjologia, psychologia, mogą sprawiać dużo kłopotu z powodu dużej liczby lektur obowiązkowych. Badanie to pokazało także, że szkoły średnie niesłusznie bronią się przed przyjmowaniem dyslektycznych uczniów, których zdolności i umiejętności – co widać na przykładzie liczby studiujących – nie są mniejsze niż uczniów niemających trudności w czytaniu i pisaniu.