Celem badania było prześledzenie przebiegu wspierania twórczości plastycznej dziecka w przedszkolu i poznanie opinii nauczycielek na ten temat. Badaniem sondażowym objęto 168 nauczycielek przedszkoli pracującymi z dziećmi w wieku od trzech do sześciu lat. 71,4% badanych prowadziło zajęcia dydaktyczne z przewagą działalności plastycznej dwa razy tygodniowo, 17,9% raz w tygodniu (głównie osoby prowadzące grupy dzieci trzy i czteroletnich), 10,7% więcej niż dwa razy. 47% najczęściej określało temat i technikę plastyczną, 23,2% pozostawiało dowolność w zakresie tematyki lub techniki, 15,5% zawsze pozostawiało dowolność, 11,9% zawsze określało temat i technikę, cztery nauczycielki zawsze pozostawiały dowolność tematu i techniki. Zgodnie ze zgromadzonym materiałem stwierdzono, że zasada podmiotowości i indywidualizacji zajęć nie była przestrzegana. Nauczycielki z wykształceniem wyższym rzadziej narzucały dzieciom temat i technikę, osoby z wykształceniem średnim w 90,9% robiły to zawsze lub najczęściej. 75% deklarowało, że ich wychowankowie mają możliwość aktywności plastycznej codziennie, 25% – kilka razy w tygodniu (głównie osoby w wieku 20-25 lat, z niewielkim doświadczeniem, w znacznej liczbie z wykształceniem średnim). 78,6% potwierdziło istnienie w przedszkolu kącika do spontanicznej pracy artystycznej; takiego miejsca nie zorganizowały tylko jedna nauczycielka z wykształceniem wyższym i 26 po studium nauczycielskim. 57,1% wyrażało negatywną opinię o wyposażeniu przedszkola w środki plastyczne (braki, konieczność oszczędzania, ograniczenia swobodnego dysponowania materiałami). Częste stosowanie przez nauczycielki kolorowania gotowych wzorów i odrysowywania szablonów uznano za szkodliwe. Żadna z badanych nie potwierdziła istnienia pracowni plastycznej; 4,8% potwierdziło zatrudnienie plastyka w placówce. 51,8% badanych lubiło prowadzić zajęcia plastyczne, 42,9% raczej lubiło to robić. 10,7% nauczycielek nie inspirowało wychowanków do aktywności plastycznej, co uznano za niepokojące.