Badanie miało charakter fenomenograficzny i zostało przeprowadzone w celu diagnozy postrzegania przez badane płci kulturowej oraz wymagań jej stawianych w kontekście pracy pedagogicznej. Próbę badawczą stanowiła grupa 13 nauczycielek nauczania zintegrowanego ze szkół prywatnych (sześć osób) oraz publicznych (siedem osób) z dużych ośrodków miejskich. Badanie zrealizowano dwuetapowo, w pierwszym przeprowadzono wywiad otwarty, który trwał przeciętnie od 20 do 45 minut. W drugim etapie respondentki poproszono o wypełnienie ankiety składającej się z ośmiu pytań. W wyniku analizy zgromadzonego materiału badawczego wykazano, że respondentki często postrzegały swój zawód jako realizację roli matki oraz opiekunki. Na pytanie o powody niewielkiego odsetku mężczyzn wśród nauczycieli nauczania zintegrowanego jedna z ankietowanych wskazała niskie uposażenie, natomiast pozostałe nauczycielki skupiły się na różnicach płciowych (np. braku wewnętrznego ciepła czy braku powołania do pracy z małymi dziećmi). Ponadto okazało się, że badane, charakteryzując każdą z klas, opierały się na funkcjonujących stereotypach płci. Dodatkowo stwierdzono, że nauczycielki postrzegały istniejące różnice płciowe wewnątrz dyskursu natury. Ankietowane, opisując nauczyciela płci męskiej, akcentowały przede wszystkim takie cechy charakteru jak zdecydowanie i umiejętność utrzymania dyscypliny. Na podstawie udzielonych odpowiedzi nie zaobserwowano gotowości badanych do wejścia w rzeczywistość postkategorii.